Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 22 sierpnia 2024 r., sygn. II SA/Sz 371/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Wojciechowska (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Sokołowska,, Asesor WSA Krzysztof Szydłowski, , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 22 sierpnia 2024 r. sprawy ze skargi W. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie uchylenia, w wyniku wznowienia postępowania, decyzji o odmowie przyznania świadczenia pielęgnacyjnego I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącej W. K. kwotę [...] ([...] ) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

W dniu 20 marca 2023 r. W. K. (dalej "skarżąca") złożyła wniosek o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad matką K. P..

Burmistrz Miasta D. na podstawie art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca

1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2022 r. poz. 2000 ze zm.; dalej "K.p.a."), art. 17, art. 24 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 3900; dalej "u.ś.r.") wydał w dniu 11 kwietnia 2023 r. decyzję nr OPS.X.PGP.5222.354.23-189, w której odmówił skarżącej przyznania świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad niepełnosprawna matką.

Organ I instancji przytoczył treść art. 17 ust. 1, ust. 1a, ust. 1b, ust. 5 u.ś.r.

i wskazał, że matka skarżącej zaliczona jest do osób niepełnosprawnych w stopniu znacznym na podstawie orzeczenia Powiatowego Zespołu do spraw Orzekania

o Niepełnosprawności w S. z dnia 27 lutego 2023 r. Organ I instancji ustalił, że matka skarżącej jest wdową, zaś obowiązek alimentacyjny ciąży na skarżącej. Skarżąca była zatrudniona do 10 lutego 2023 r. Według wywiadu środowiskowego, matka skarżącej jest po udarze, porusza się samodzielnie jedynie po mieszkaniu, na zewnątrz wychodzi z córką. Matka skarżącej potrzebuje pomocy drugiej osoby w codziennych czynnościach. Organ I instancji wskazał, że niepełnosprawność powstała w 79 roku życia matki skarżącej. Z uwagi na treść art. 17 ust. 1b u.ś.r. organ I instancji uznał, że brak jest podstaw do przyznania skarżącej przedmiotowego świadczenia. Organ I instancji wyjaśnił, że znany jest mu wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 października 2014 r. o sygn. akt K 38/1, który uznał ww. przepis za niezgody z Konstytucją RP, lecz według organu, ww. przepis nie został uchylony, a zatem obowiązuje jego stosowanie przez organy administracyjne.