Wyrok WSA w Kielcach z dnia 3 września 2020 r., sygn. I SA/Ke 79/20

Podatek dochodowy od osób fizycznych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Kuchta (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Magdalena Chraniuk-Stępniak, Sędzia WSA Maria Grabowska, Protokolant Starszy inspektor sądowy Anna Adamczyk, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 3 września 2020 r. sprawy ze skargi P.G. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2014 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z [...] nr [...] Dyrektor Izby Administracji Skarbowej (dalej: Dyrektor) utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego [...] nr [...] w sprawie określenia P. G. zobowiązania podatkowego z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 2014 r. w kwocie 218.731 zł.

W uzasadnieniu wyjaśnił, że P. G. od 20 marca 2002 r. prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą pod nazwą Zakład Remontowo Budowlany P. G. z siedzibą w K. w zakresie robót budowlanych. Podatnik opłacał podatek dochodowy od osób fizycznych na zasadach ogólnych. Do celów rozliczenia tego podatku prowadził podatkową księgę przychodów i rozchodów, ponadto był czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Złożone przez P. G. 16 marca 2015 r. zeznanie podatkowe PIT-36 wraz z załącznikami PIT/B, zostało przez niego skorygowane w dniach - 29 kwietnia 2015 r., i 7 czerwca 2017 r. oraz po przeprowadzonej kontroli podatkowej.

W wyniku przeprowadzonego postępowania podatkowego, organ pierwszej instancji, uwzględniając złożoną korektę zeznania PIT-36, nie uznał za koszty uzyskania przychodów wydatków w wysokości 419.797,04 zł, udokumentowanych

8 fakturami wystawionymi przez firmę M. T. M. z siedzibą

w Z., na łączną kwotę netto 277.037,04 zł i 5 fakturami wystawionymi przez firmę A. G C. z siedzibą w K., na łączną kwotę netto 139.000 zł.

W związku z powyższym na podstawie ustaleń kontroli podatkowej oraz po przeprowadzeniu wszczętego w jej następstwie postępowania podatkowego decyzją z 30 lipca 2019 r. Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w K. określił P. G. zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2014 r. w kwocie 218.731 zł. Zdaniem organu, pomimo nierzetelności ksiąg podatkowych, dowody zgromadzone w toku kontroli i postępowania podatkowego pozwoliły na określenie podstawy opodatkowania, w związku z czym na podstawie art. 23 § 2 Ordynacji podatkowej organ podatkowy pierwszej instancji odstąpił od określenia podstawy opodatkowania w drodze oszacowania.