Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 23 lipca 2020 r., sygn. IV SA/Po 21/20

Czystość i porządek

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Józef Maleszewski (spr.) Sędzia WSA Monika Świerczak Asesor sądowy WSA Katarzyna Witkowicz-Grochowska Protokolant sekr. sąd. Roman Sukhyi po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 lipca 2020 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w Rawiczu na uchwałę Rady Miejskiej w Miejskiej Górce z dnia 29 października 2014 r. nr XLVII/237/14 w sprawie: zmiany regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Gminy Miejska Górka stwierdza nieważność załącznika nr 1 do zaskarżonej uchwały w części obejmującej jego § 3, § 4, § 24 pkt 2 i 3, § 25, § 26, § 32 i § 34.

Uzasadnienie

Rada Miejska w Miejskiej Górce (zwana dalej "Radą") podjęła w dniu 29 października 2014 r. uchwałę nr XLVII/237/14 w sprawie zmiany Regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Gminy Miejska Górka (Dz. Urz. Woj. Wiel. z 2014 r. poz. 6589, zwanej dalej "uchwałą").

Pismem z dnia [...] grudnia 2019 r. nr [...] prokurator Prokuratury Rejonowej w R. (zwany dalej "Skarżącym") wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu żądając stwierdzenia nieważności Regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Gminy Miejska Górka (zwanego dalej "Regulaminem") stanowiącego w myśl § 1 uchwały jej załącznik, w zakresie § 3, § 4, § 24 pkt 2 i 3, § 25, § 26, § 32 oraz § 34. Skarżący podniósł zarzut naruszenia:

1) art. 4 ust. 2 pkt 1c ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 2010 ze zmianami, w dacie uchwalenia Regulaminu: t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 1399 ze zmianami, zwanej dalej "u.c.p.g.") będące przekroczeniem delegacji ustawowej zawartej w tym przepisie, poprzez nałożenie w § 3 Regulaminu na właścicieli nieruchomości zobowiązania do niezwłocznego uprzątnięcia błota, śniegu, lodu oraz innych zanieczyszczeń z chodników położonych wzdłuż swoich nieruchomości oraz innych części nieruchomości służących do użytku publicznego jak również wzdłuż ciągów pieszo-jezdnych na szerokości 1,5 m ciągu przylegającego do danej nieruchomości, co stanowi zbędne i prawnie niedopuszczalne powtórzenie (w pewnym zakresie) regulacji art. 5 ust. 1 pkt 4 u.c.p.g.;