Wyrok WSA w Opolu z dnia 6 marca 2020 r., sygn. I SA/Op 521/19

Podatek dochodowy od osób prawnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Gocki Sędziowie Sędzia NSA Gerard Czech Sędzia WSA Marta Wojciechowska (spr.) Protokolant Starszy inspektor sądowy Maria Żymańczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 marca 2020 r. sprawy ze skargi A Spółki z o.o. w [...] na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu z dnia 28 października 2019 r., nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób prawnych za 2016r. i odsetek za zwłokę od nieuiszczonych zaliczek oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z 28 października 2019 r., Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Opolu, działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r.. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.- dalej jako "op") utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Kluczborku z 28 czerwca 2018 r., określającą A Sp z o.o. (dalej jako: skarżąca, Spółka, strona) zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych za 2016 r. w kwocie 140.940 zł oraz odsetki za zwłokę w łącznej wysokości 7.321 zł od nieuregulowanych w terminie zaliczek na ten podatek za miesiące: styczeń, luty, marzec, kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień, październik, listopad i grudzień 2016 r.

Rozstrzygnięcie to zapadło na tle następującego stanu faktycznego.

Spółka, prowadząca działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży elementów z mięsa drobiowego, w złożonym za 2016 r. zeznaniu CIT-8 o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) wykazała: przychody w wysokości 6.333.578,97 zł, koszty uzyskania przychodu 6.254.696,52 zł, dochód w wysokości 78.882,45 zł i należny podatek w kwocie 14.988 zł.

W wyniku przeprowadzonej w Spółce kontroli podatkowej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych za 2016 r., stwierdzono zawyżenie kosztów uzyskania przychodów o kwotę 745.873,05 zł, na którą składały się wydatki z tytułu usług rozbioru mięsa z kurcząt, udokumentowane 12 fakturami wystawionymi przez B, [...], ul. [...], NIP [...]. Na podstawie zebranego materiału dowodowego ustalono, że firma B w 2016 r. nie mogła wykonać usług opisanych na spornych fakturach ani własnymi siłami - gdyż nie zatrudniała w 2016 r. żadnych pracowników, ani też za pomocą kadry najętej rzekomo od spółki C Sp. z o.o. z/s w [...], ul. [...], NIP [...], o czym miała świadczyć zawarta 19.10.2015 r. umowa najmu pracowników - albowiem zebrane dowody wykazały, iż spółka C nie prowadziła faktycznej działalności gospodarczej (spółka ta 16.05.2014 r. została wykreślona z rejestru podatników VAT, nie złożyła deklaracji VAT-7, ani zeznania podatkowego za 2016 r., a nadto brak jest z nią kontaktu). Uznano zatem, że faktury wystawione przez spółkę C na rzecz firmy B nie dokumentują rzeczywistego wykonania usług rozbioru mięsa, a zatem nie mogło dojść do odsprzedaży tych usług na rzecz strony. W związku z powyższym w protokole badania ksiąg, sporządzonym stosownie do art. 193 § 6 op, stwierdzono, że księgi rachunkowe Spółki uznaje się za nierzetelne po stronie kosztów uzyskania przychodów za miesiące od stycznia do grudnia 2016 r.