Wyrok WSA w Warszawie z dnia 13 lutego 2020 r., sygn. IV SA/Wa 2392/19
Zagospodarowanie przestrzenne
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Wanda Zielińska-Baran, Sędziowie sędzia WSA Joanna Borkowska (spr.), sędzia WSA Katarzyna Golat, Protokolant st. sekr. sąd. Marcin Woźniak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 lutego 2020 r. sprawy ze skargi K. K. i J. B. na uchwałę Rady Gminy P. z dnia [...] września 2018 r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części dotyczącej § 14 pkt 2 lit. a) tiret pierwsze, § 17 pkt 2 lit a) tiret pierwsze, § 26 pkt 2 lit. c), § 27 pkt 2 lit. c); 2. w pozostałej części skargę oddala; 3. zasądza od Gminy P. na rzecz skarżących K. K. i J. B. kwotę 797 (siedemset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Uzasadnienie
Uchwałą z dnia [...] września 2018 r. Nr [...] Rada Gminy [...] (dalej organ) przyjęła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego - dla części wsi "[...]". Uchwała została opublikowana w Dzienniku Urzędowym Województwa [...] z dnia [...] stycznia 2019 r. poz. [...]..
Skargę na powyższy plan miejscowy złożyli: K. K. i J. B. (dalej skarżący) wnosząc o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały w części opisowej oraz graficznej w zakresie:
1) projektowanej drogi publicznej klasy dojazdowej 31 KDD oraz
2) drogi wewnętrznej 35 KDW oraz w części opisowej w zakresie
3) minimalnej powierzchni działki budo walnej ustalonej na 0,20 ha dla części dz. o nr ew. 69 w przypadku jej podziału.
4) ustalenia stawki procentowej jednorazowej opłaty za wzrost wartości nieruchomości w wysokości 20%.
Skarżący wskazali, że są właścicielami nieruchomości stanowiącej działkę gruntu o nr ew. [...] położoną w [...]. Uchwała Rady Gminy P [...] z dnia [...] września 2018r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego - dla części wsi [...] przewiduje przez działkę skarżących sieć dróg tj. drogę publiczną klasy dojazdowej 31 KDD oraz drogę wewnętrzną 35 KDW. W ocenie skarżących organ planując sieć dróg na terenie ich działki dopuścił się nadużycia władztwa planistycznego jako, że nie wyważył dostatecznie interesu publicznego z interesem indywidulanym.