Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 21 lipca 2016 r., sygn. II SA/Bk 182/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Danuta Tryniszewska-Bytys, Sędziowie sędzia NSA Mieczysław Markowski, sędzia WSA Mirosław Wincenciak (spr.), Protokolant st. sekretarz sądowy Anna Makal, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 21 lipca 2016 r. sprawy ze skargi M. R.S. i I. R. S. na uchwałę Rady Miasta S. z dnia [...] marca 2007 r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w zakresie postanowień dotyczących działki oznaczonej numerem geodezyjnym [...] w części opisowej i graficznej; 2. oddala skargę w pozostałym zakresie; 3. zasądza od Gminy Miejskiej S. solidarnie na rzecz skarżących M. R.S. i I. R. S. kwotę 557 (pięćset pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

II SA/Bk 182/16

U Z A S A D N I E N I E

Tutejszy Sąd postanowieniem z 20 sierpnia 2015 r., sygnatura akt II SA/Bk 380/15 odrzucił skargę M. S. i I. S. na uchwałę Rady Miasta S. z [...] marca 2007 r., nr [...], w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenów części Miasta S. przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną i usługową.

Skarżący wskazaną uchwałę zaskarżyli w części dotyczącej, stanowiących ich własność, działek nr [...], [...], [...] i [...], przeznaczonych w zaskarżonym planie - jak twierdzili - na drogi wewnętrzne. Zarzucając naruszenie art. 1 ust. 1 pkt 9 i 10, ust. 2 pkt 7, art. 4 ust. 1, art. 6 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz § 15 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, twierdzili, że Rada Miasta nadużyła władztwa planistycznego, przeznaczając, z naruszeniem prawnie chronionego interesu skarżących, wskazane nieruchomości na drogi wewnętrzne, mimo że de facto będą one pełniły funkcję publiczną. W ocenie skarżących z treści planu, w tym jego części graficznej, jednoznacznie wynika, że wymienione działki nie będą pełnić funkcji dróg wewnętrznych. Mają być połączone z drogami publicznymi i stanowić uzupełnienie już istniejącej infrastruktury drogowej. Będą dostępne dla ogółu ruchu drogowego, zaś korzystanie z nich nie będzie w rzeczywistości w żaden sposób ograniczone. Podnieśli, że w takiej sytuacji koszty utrzymania dróg powinien ponosić Burmistrz Miasta S. Zdaniem skarżących działki, których dotyczy skarga, powinny być w zaskarżonym planie miejscowym przeznaczone na drogi publiczne.