Wyrok WSA w Warszawie z dnia 5 grudnia 2019 r., sygn. III SA/Wa 826/19

Podatek dochodowy od osób fizycznych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jacek Kaute, Sędziowie sędzia WSA Waldemar Śledzik, sędzia WSA Jarosław Trelka (sprawozdawca), Protokolant referent Agnieszka Dominiak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 grudnia 2019 r. sprawy ze skargi P. K. i M.y K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. z dnia [...] stycznia 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2017 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. solidarnie na rzecz P. K. i M.K. kwotę 193 zł (słownie: sto dziewięćdziesiąt trzy złote) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] stycznia 2019 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w W., po rozpatrzeniu odwołania P.K. i M.K. ("Skarżący", "Strona") od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. z [...] października 2018 r., odmawiającej stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2017 r. w kwocie 4 823 zł, utrzymał w mocy decyzję Organu I instancji.

Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że do Naczelnika wpłynęło zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym 2017 r. (PIT-36) wraz z załącznikami (PIT/O, PIT/B. PIT/ZG). Następnie do Organu I instancji wpłynął wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku dochodowego od osób fizycznych za ten rok kwocie 4 823 zł wraz z korektą zeznania podatkowego PIT-36. W uzasadnieniu wniosku o stwierdzenie nadpłaty wskazano, że Skarżący był zatrudniony w C. S.A., jako twórca programów komputerowych stanowiących utwór w rozumieniu przepisów o prawach autorskich. Otrzymywał wynagrodzenie, które w części (ustalonej wspólnie z pracodawcą) było wypłacane w związku z wykonywaniem pracy twórczej. Mimo to, z uwagi na ograniczenia w systemie kadrowo - płacowym, pracodawca nie naliczał w informacji PIT-11 podwyższonych, 50% kosztów uzyskania przychodów, przysługujących na podstawie art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032 ze zm., dalej "ustawa" lub "u.p.d.o.f."). Natomiast zgodnie z posiadanymi interpretacjami Skarżący, którego czas pracy twórczej był ewidencjonowany w tzw. kartach pracy, wystawionych przez pracodawcę, był uprawniony do 50% kosztów uzyskania przychodów, odnoszących się do wynagrodzenia w części należnej z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych.