Wyrok WSA w Krakowie z dnia 9 października 2019 r., sygn. II SA/Kr 775/19

Planowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Irla Sędziowie: Sędzia NSA Anna Szkodzińska Sędzia WSA Krystyna Daniel (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 9 października 2019 r. sprawy ze skargi Wojewody Małopolskiego na uchwałę Rady Miejskiej w Dobczycach z dnia 7 września 2016 r., Nr XXVI/165/16 w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego sołectwa Brzączowice I. stwierdza nieważność § 37 ust. 4 pkt 5 zaskarżonej uchwały; II. zasądza od Gminy Dobczyce na rzecz skarżącego Wojewody Małopolskiego kwotę 480 (słownie: czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania

Uzasadnienie

Wojewoda Małopolski wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na uchwałę Nr XXVI/165/16 Rady Miejskiej w Dobczycach z 7 września 2016 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego sołectwa Brzączowice, żądając stwierdzenia jej nieważności w części tj. w zakresie § 37 ust. 4 pkt 5 uchwały oraz zasądzenia kosztów postępowania.

W uzasadnieniu skarżący wskazał na niezgodność powyższych zapisów z art. 93 ust. 2a ustawy o gospodarce nieruchomościami. Powołując się na: § 3 pkt 3 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych, załącznik nr 6 do rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków skarżący wskazał, że przeznaczenie terenu w planie miejscowym pod zabudowę zagrodową jest przeznaczeniem na cele rolne a ponadto, nawet po wykonaniu ustaleń planu i zabudowaniu terenu, grunty nadal utrzymują status gruntów rolnych, tyle że zabudowanych. Z przepisu art. 93 ust. 2a ustawy o gospodarce nieruchomościami wynika, że tereny przeznaczone w planie miejscowym na cele rolne można podzielić na działki o powierzchni nie mniejszej niż 0,3 ha, a na działki mniejsze wyłącznie w dwóch przypadkach określonych w tym przepisie. Jeżeli nie zachodzi żaden z tych przypadków podział jest w ogóle niedopuszczalny. Na poparcie takiego stanowiska skarżący wskazał na rozstrzygnięcia sądów administracyjnych w tym na wyrok tut. Sądu z 30 października 2018 r. sygn. akt II SA/Kr 962/18. Ponieważ kwestionowany zapis nie zawiera zastrzeżenia, że odnosi się tylko do wymienionych wyżej wyjątków jest on niezgodny z art. 93 ust. 2a ustawy o gospodarce nieruchomościami.