Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 30 lipca 2019 r., sygn. I SA/Wr 321/19

Podatek dochodowy od osób prawnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Daria Gawlak-Nowakowska (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Dagmara Dominik-Ogińska, sędzia WSA Marta Semiczek, Protokolant starszy sekretarz sądowy Anna Terlecka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 16 lipca 2019 r. sprawy ze skargi "A" S.A. we W. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi jest interpretacja indywidualna z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w momencie zawarcia umowy przelewu Wierzytelności przyszłej, Spółka powinna rozpoznać przychód należny w kwocie stanowiącej równowartość procentową Wierzytelności przyszłej wskazanej, skoro na moment zawarcia tej umowy nie jest znana ostateczna wartość tej wierzytelności, a jej wysokość jest uzależniona od ostatecznej wartości odszkodowania wyegzekwowanego przez Spółkę w ramach czynności powierniczych na rzecz organu prowadzącego Placówkę oświatową, a zatem nie jest znana również ostateczna cena zakupu na moment zawarcia umowy przelewu Wierzytelności przyszłej.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe: Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na zapewnieniu jak najlepszej pomocy poszkodowanym w wypadkach i walczącym o najwyższe odszkodowanie. W toku prowadzonej działalności gospodarczej Spółka zawiera również umowy przelewu wierzytelności, w przypadku których mamy do czynienia ze "zwykłym" przelewem (sprzedażą) wierzytelności bez świadczenia jakichkolwiek dodatkowych usług ze strony zbywcy i nabywcy (Spółka jako nabywca wierzytelności nabywa je po określonej cenie na własne ryzyko i koszt i nie świadczy jakiejkolwiek windykacji wierzytelności na rzecz cedenta), jak i umowy powierniczego przelewu wierzytelności, w ramach których Spółka jako cesjonariusz nabywa wierzytelność w celu jej dochodzenia w imieniu własnym, lecz na rachunek cedenta. Za skuteczne wykonanie czynność powierniczych, Spółka jako cesjonariusz otrzymuje wynagrodzenie w postaci prowizji. W 2018 r. Spółka rozpoczęła nowy model działania (jako dodatkowy do dotychczas prowadzonej działalności gospodarczej), który polega na tym, iż dokonuje ona przelewu własnej wierzytelności - wynagrodzenia należnego za wykonywanie czynności powierniczych na rzecz podmiotu trzeciego (tzw. biernego inwestora). W praktyce oznacza to, iż najpierw jest zawierana cesja powierniczego przelewu wierzytelności, gdzie Spółka ma otrzymywać wynagrodzenie prowizyjne za windykację długu, a następnie wynagrodzenie za tą usługę jest sprzedawane w ramach cesji zwykłej na rzecz podmiotu trzeciego (cesjonariusza). Przedmiotem umowy jest zatem przelew wierzytelności przyszłej, bowiem wysokość należnego jej wynagrodzenia za czynność powiernicze jest uzależniona od wartości netto uzyskanej wierzytelności. Spółka jednakże dalej prowadzi działania zmierzające do odzyskania wierzytelności powierzonej do jej dochodzenia przez cedenta, do czego jest zobowiązana w świetle umowy powierniczego przelewu wierzytelności.