Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 24 lipca 2019 r., sygn. II SA/Wr 259/19

Zagospodarowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Halina Filipowicz-Kremis Sędziowie: Sędzia WSA Alicja Palus Asesor WSA Wojciech Śnieżyński (spr.) Protokolant: starszy sekretarz sądowy Renata Pawlak po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 24 lipca 2019 r. sprawy ze skargi [...] we [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we [...] z dnia [...] stycznia 2019 r., nr [...] w przedmiocie odmowy ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie dwóch budynków mieszkalnych wielorodzinnych, wolnostojących oraz niezbędnych urządzeń infrastruktury technicznej oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Decyzją z [...].01.2019 r. ([...]) Samorządowe Kolegium Odwoławcze we [...] (dalej jako "organ" lub "Kolegium") - po rozpatrzeniu odwołania [...] SA (dalej jako "spółka" lub "skarżąca strona"), utrzymało w mocy decyzję Prezydenta [...] z [...].04.2018 r. (nr [...]) odmawiającą ustalenia, na rzecz spółki, warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie dwóch budynków mieszkalnych wielorodzinnych, wolno stojących oraz niezbędnych urządzeń infrastruktury technicznej, przewidzianej do realizacji przy ul. [...] we [...], na działce nr [...], [...], obręb [...].

Powyższa decyzja Kolegium jest czwartą wydaną w sprawie. Pierwotna decyzja organu I instancji z [...].01.2016 r., odmawiająca również ustalenia warunków zabudowy, została w postępowaniu odwoławczym z przyczyn procesowych oraz wadliwości wydanego rozstrzygnięcia uchylona decyzją Kolegium z [...].04.2016 r., a sprawę przekazano do ponownego rozpatrzenia. Kolejnymi decyzjami z [...].03.2017r. i [...].11.2017 r. Kolegium uchylało negatywne dla spółki decyzje organu I instancji, wydane odpowiednio w dniach [...].01.2017 r. i [...].09.2017 r. Podstawą ich wydania było stwierdzenie przez organ I instancji braku kontynuacji przez planowaną inwestycję zastanej funkcji w terenie. Uznając za niedostatecznie udokumentowane takie stanowisko organ odwoławczy w decyzji z [...].03.2017 r. wyraził m.in. stanowisko, że szczegółowe ustalenia związane z sąsiedztwem terenu inwestycji z terenami kolejowymi, powinny być dokonywane dopiero na etapie pozwolenia na budowę. Na etapie wydawania decyzji lokalizacyjnej organ powinien określić jedynie wymogi w zakresie ochrony potencjalnych mieszkańców przed negatywnym oddziaływaniem terenów kolejowych, wynikające z przepisów ustawy o transporcie kolejowym, rozporządzenia w sprawie wymagań w zakresie odległości i warunków dopuszczających usytuowanie drzew i krzewów, elementów ochrony akustycznej i wykonywania robót ziemnych w sąsiedztwie linii kolejowej, a także sposobu urządzania i utrzymywania zasłon odśnieżających oraz pasów przeciwpożarowych. Natomiast w decyzji kasacyjnej z [...].11.2017 r. Kolegium podkreśliło, że art. 61 ust. 1 pkt 1 u.p.z.p., wyraźnie dopuszcza nową zabudowę w sytuacjach, gdy choć jedna działka dostępna z tej samej drogi publicznej jest zabudowana w sposób pozwalający na określenie wymagań dotyczących nowej zabudowy w zakresie kontynuacji funkcji i cech zabudowy. Powołując się na przypadek sprawy rozpatrywanej wyrokiem WSA z 7.05.2015 r., sygn. akt IV SA/Wa 581/15, który dotyczył problematyki stwierdzenia kontynuacji funkcji zabudowy, z uwzględnieniem w szczególności lokalizacji inwestycji w obszarach kolejowych lub przemysłowych, skład orzekający Kolegium stwierdził, że zabudowa terenu kolejowego nie zawsze jest dopuszczalna, ale jedną z przesłanek odmowy ustalenia warunków musi być brak działki dostępnej z tej samej drogi publicznej zabudowanej w sposób pozwalający na stwierdzenie kontynuacji funkcji zabudowy. Ponadto zauważono, że sąsiedztwo terenu inwestycji w tym przypadku charakteryzowało się wyłącznie terenami niezabudowanymi lub zabudowanymi budynkami kolejowymi lub przemysłowymi. Działka zainwestowania była bowiem położona w centrum zabudowy kolejowej i przemysłowej. Przekładając powyższe na grunt niniejszej sprawy, według Kolegium, konieczne jest wykazanie przez organ lokalizacyjny, że działki dostępne z tej samej drogi publicznej - ulicy [...] i [...] nie są zabudowane w sposób pozwalający na stwierdzenie kontynuacji funkcji. Obowiązkiem tego organu jest więc przeanalizowanie każdej zabudowy wzdłuż tych ulic i wykazanie, że żadna z działek nie może stanowić podstawy do stwierdzenia kontynuacji funkcji i cech zabudowy.