Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 18 lipca 2019 r., sygn. III SA/Gd 374/19

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Janina Guść, Sędziowie Sędzia WSA Alina Dominiak, Sędzia WSA Jolanta Sudoł (spr.), Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Kinga Czernis, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 lipca 2019 r. sprawy ze skargi E. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] z dnia 15 kwietnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta [...] z dnia 11 marca 2019 r. nr [...].

Uzasadnienie

E.M. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego G. z dnia 15 kwietnia 2019 r., nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Prezydenta Miasta G. z 11 marca 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego.

W sprawie zaistniały następujące okoliczności faktyczne i prawne:

Do Prezydenta Miasta G. w dniu 13 lutego 2019 r. wpłynął wniosek E.K. (dalej także jako - "strona" lub "skarżąca") o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego, w związku ze sprawowaniem opieki nad osobą niepełnosprawną matką H. P., która legitymuje się orzeczeniem z dnia 5 stycznia 2017 r. o znacznym stopniu niepełnosprawności ustalonym od 2 listopada 2016 r., ze wskazaniem, że nie da się ustalić od kiedy istnieje niepełnosprawność.

Organ I instancji w uzasadnieniu decyzji z dnia 11 marca 2019 r., odmawiającej wnioskowanego świadczenia wskazał, że strona nie spełnia przesłanki z art. 17 ust.1b ustawy o świadczeniach rodzinnych, gdyż świadczenie pielęgnacyjne przysługuje, jeśli niepełnosprawność osoby wymagającej opieki powstała 1) nie później niż do ukończenia 18. roku życia lub 2) w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej, jednak nie później niż do ukończenia 25 roku życia.

Organ I instancji wskazał również, w wyroku z dnia 21 października 2014 r. (sygn. akt K 38/13) Trybunał Konstytucyjny stwierdził niezgodność tego unormowania z art. 32 ust.1 Konstytucji RP, w jakim różnicuje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego osób sprawujących opiekę nad osobą niepełnosprawną po ukończeniu przez nią wieku określonego w tym przepisie ze względu na moment powstania niepełnosprawności, wyrok ten nie spowodował zmiany przepisu. Przyznanie prawa do świadczeń rodzinnych nie jest decyzją uznaniową, jest uzależnione od stwierdzenia warunków określonych przepisami ustawy.