Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 2 lipca 2019 r., sygn. I SA/Bd 270/19

Podatek dochodowy od osób prawnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Teresa Liwacz Sędziowie: sędzia WSA Ewa Kruppik - Świetlicka sędzia WSA Urszula Wiśniewska (spr.) Protokolant: starszy sekretarz sądowy Marcin Frydrych po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 lipca 2019 r. sprawy ze skargi I. Sp. z o. o. we W. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w B. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2014 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Naczelnik [...] Urzędu Celno-Skarbowego w T., decyzją z dnia [...] grudnia 2018r., w wyniku ponownie przeprowadzonego postępowania, określił I. Sp. z o.o. we W. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych za 2014r. podstawę rozstrzygnięcia stanowiły ustalenia organu, że Spółka zaniżyła dochód do opodatkowania w wyniku ujęcia w kosztach uzyskania przychodów wydatków z tytułu usług agencyjnych wynikających z faktur VAT wystawionych przez F. H.-U. Ł.-K. J. R., które w ocenie organu podatkowego nie zostały wykonane.

W złożonym odwołaniu Spółka wniosła o uchylenie decyzji organu pierwszej instancji w całości i umorzenie postępowania w sprawie, zarzucając naruszenie:

- art. 122 i art. 191 w zw. z art. 180 § 1 i art. 187 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019r. poz. 900) dalej jako: "O.p." poprzez błędną, wybiórczą, nieobiektywną i dowolną ocenę zebranego materiału dowodowego, skutkującą przyjęciem, iż usługi świadczone na rzecz Spółki w 2014r. przez firmę Ł.-K. nie zostały faktycznie wykonane,

- art. 15 ust. 1 w zw. z art. 9 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036 ze zm. - w brzmieniu obowiązującym w roku 2014) - dalej jako: "u.p.d.o.p." poprzez błędną interpretację i ocenę, że Spółka nie wykazała związku pomiędzy poniesionym wydatkiem na wynagrodzenie prowizyjne dla agenta, a osiągniętym przychodem.