Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 19 czerwca 2019 r., sygn. II SA/Go 254/19

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Dziedzic (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Grażyna Staniszewska Asesor WSA Jarosław Piątek Protokolant sekr. sąd. Stanisława Maciejewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 czerwca 2019 r. sprawy ze skargi B.P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...]r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] stycznia 2019r. Nr [...], działający z upoważnienia Wójta Gminy [...], Kierownik Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej odmówił przyznania B.P. prawa do świadczenia w pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, w celu sprawowania opieki nad matką E.B..

W uzasadnieniu wydanej decyzji organ przytoczył treść art. 17 ust. 1, ust. 1b oraz ust. 5 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. z 2018r., poz. 2220 ze zm., dalej jako u.ś.r.). Organ podał, iż w dniu 19 grudnia 2018 r. B.P. złożyła wniosek o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu opieki nad niepełnosprawną matką E.B. Do wniosku strona załączyła orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności matki E.B. Zgodnie z tym dokumentem niepełnosprawność E.B istnieje od 43 roku życia. Zgodnie z art. 17 ust. 1b u.ś.r. świadczenie pielęgnacyjne przysługuje, jeżeli niepełnosprawność osoby wymagającej opieki powstała: nie później niż do ukończenia 18 roku życia lub w trakcie nauki w szkole lub w szkołę wyższej, jednak nie później niż do ukończenia 25. roku życia. Biorąc pod uwagę, iż niepełnosprawność matki wnioskodawczyni powstała w 43 roku życia, to zgodnie z art. 17 ust. 1b świadczenie nie przysługuje. Jednak z dniem 23 października 2014 r. art. 17 ust. 1b w zakresie, w jakim różnicuje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego osób sprawujących opiekę nad osobą niepełnosprawną po ukończeniu przez nią wieku określonego w tym przepisie ze względu na moment powstania niepełnosprawności, został uznany za niezgodny z art. 32 ust. 1 Konstytucji RP wyrokiem TK z 21 października 2014 r., sygn. akt K 38/13. Zatem w obecnej sytuacji prawnej nie jest dopuszczalne oparcie decyzji odmawiającej przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego na podstawie tej części przepisu art. 17 ust. 1b, której niekonstytucyjność stwierdził Trybunał Konstytucyjny.