Wyrok WSA w Krakowie z dnia 22 maja 2019 r., sygn. II SA/Kr 1660/17

Wywłaszczanie nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Magda Froncisz Sędziowie: WSA Paweł Darmoń (spr.) WSA Beata Łomnicka Protokolant: starszy sek. sądowy Beata Stefańczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 maja 2019 r. sprawy ze skargi K. C., W. W., J. N. , B. N. na decyzję Wojewody z dnia 9 października 2017 r. znak: [...] w przedmiocie odmowy zwrotu nieruchomości skargę oddala. .

Uzasadnienie

Do wyroku z dnia 22 maja 2019 r

Starosta [...] decyzją z dnia 30 marca 2015 r. na podstawie art. 104 i art. 105 § 1 K.p.a. w związku z art. 229 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami w punkcie 1 zaskarżonej decyzji odmówił spadkobiercom poprzednich właścicieli nieruchomości zwrotu części działki nr [...], obr. [...], jedn. ewid. [...] w granicach działki nr [...], obr. [...], jedn. ewid. [...] oraz w punkcie 2 zaskarżonej decyzji umorzył, jako bezprzedmiotowe postępowanie w sprawie zwrotu części działki nr [...], obr. [...], jedn. ewid. [...] w granicach działki nr [...], obr. [...] jedn. ewid. [...] prowadzonego z wniosku I. C., M. C., K. N., J. N. i B. N., ponieważ pismem z dnia 18 kwietnia 2006 r. wycofali swoje wnioski o zwrot przedmiotowej nieruchomości.

Po rozpoznaniu odwołania K. C. Wojewoda decyzją z dnia 16 lutego 2016r. nr [...] uchylił w całości zaskarżoną decyzję Starosty [...] z dnia 30 marca 2015 r. nr [...] i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania organowi I instancji.

Wojewoda podzielił ustalenia, co do zaistnienia przesłanek z art. 229 ustawy o gospodarce nieruchomościami, a także o konieczności umorzenia postępowania w zakresie, w jakim wniosek o zwrot wywłaszczonej nieruchomości został cofnięty, jednakże stwierdził uchybienia proceduralne, które spowodowały konieczność wydania decyzji kasatoryjnej. Organ I instancji doręczył, bowiem decyzję W. G., która zmarła w 2010 roku. Zdaniem Wojewody zachodzi konieczność ustalenia jej następców prawnych i doręczenia im decyzji organu I instancji, którą - poza tym uchybieniem - ocenił, jako prawidłową.