Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 8 maja 2019 r., sygn. I SA/Go 163/19
Podatek dochodowy od osób fizycznych
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Juszczyk-Wiśniewska Sędziowie Sędzia WSA Dariusz Skupień (spr.) Asesor WSA Zbigniew Kruszewski Protokolant Sekretarz sądowy Katarzyna Grycuk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 maja 2019 r. sprawy ze skargi M. Spółka Akcyjna na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych oddala skargę w całości.
Uzasadnienie
M. Spółka Akcyjna (zwana dalej: Wnioskodawcą, Skarżącą, Spółką) wniosła skargę na indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia [...] grudnia 2018r. znak [...] wydaną w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych.
Rozstrzygnięcie zapadło na tle następującego stanu faktycznego sprawy.
W dniu 22 października 2018r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych. Przedstawiając stan faktyczny Spółka wskazała, że jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, podlegającym obowiązkowi podatkowemu oraz płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Przeważającym przedmiotem prowadzonej działalności są roboty związane z budową linii telekomunikacyjnych i elektroenergetycznych sklasyfikowane jako [...]. Działalność ta realizowana jest na terenie Polski, jak również poza jej granicami, głównie na terenie Niemiec, Holandii, ale też Szwecji. Spółka wykonuje roboty budowlane w zakresie swojej działalności w miejscowościach znacznie oddalonych od swojej siedziby. Zatrudnia pracowników, którzy wykonują pracę w formule czasowego oddelegowania w trybie i zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz. Urz. UE L 166 z 30 kwietnia 2004r., str. 1, ze zm.) oraz rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 z dnia 16 września 2009r. dotyczącym wykonywania rozporządzenia (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz. Urz. UE L 284 z 30 października 2009r., str. 1, ze zm.). Oznacza to, że wykonują (świadczą) oni swoją pracę okresowo w innym miejscu pracy, poza granicami swojego kraju, czyli tam, gdzie skarżąca Spółka świadczy swoje usługi. Podczas realizacji zleconych usług, Spółka zapewnia pracownikom oddelegowanym (okresowa zmiana miejsca świadczenia pracy) przejazd (ponosi koszty zakupu biletów transportem publicznym - autobusem, promem itd.) oraz zakwaterowanie w pobliżu miejsca wykonywania pracy - robót (ponosi koszty zakwaterowania). Czasowe miejsce wykonywania pracy, a w konsekwencji przejazd oraz zakwaterowanie wynikają z aktualnego zapotrzebowania Spółki. To Spółka każdorazowo decyduje o tym, gdzie pracownik ma wykonać powierzone mu zadanie, w jaki sposób będzie się przemieszczał i w jakim miejscu będzie on zakwaterowany. Podroż jest z reguły grupowa (nie zawsze), zaś jeśli chodzi o zakwaterowanie są to zakwaterowania zbiorowe, bez rodzin, poza miejscem ich zamieszkania i poza miejscem zamieszkania ich rodzin. Taki sposób postępowania wynika z dezorganizacji związanej z ewentualnymi częstymi powrotami pracownika do miejsca zamieszkania, w szczególności oznaczałoby to konieczność zastępstwa pracownika wracającego do miejsca zamieszkania, a czas podroży jest długi. Skarżąca Spółka uzyskuje dokument księgowy (faktura itd.) na koszty transportu i zakwaterowania oraz go samodzielnie opłaca.