Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 20 marca 2019 r., sygn. I SA/Wr 770/18

Podatek od towarów i usług

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Katarzyna Radom (sprawozdawca), Sędziowie: sędzia WSA Daria Gawlak - Nowakowska, sędzia WSA Piotr Kieres, Protokolant: asystent sędziego Michał Kowalczyk, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 20 marca 2019 r. sprawy ze skargi R. K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we W. z dnia [...] 2018 r. Nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za poszczególne okresy od stycznia 2010 r. do grudnia 2013 r. oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi R. K. (dalej: skarżący, strona, podatnik) jest decyzja Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we W. (dalej: organ drugiej instancji, organ odwoławczy) z dnia [...] 2018 r. Nr [...] uchylająca w części decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego W. (dalej: organ pierwszej instancji) z dnia [...] 2017 r. nr [...] i określająca skarżącej zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za maj 2012 r. i maj 2013 r. oraz utrzymująca w mocy rozstrzygniecie organu pierwszej instancji za miesiące od stycznia do grudnia 2010 r., od stycznia do grudnia 2011 r., od stycznia do kwietnia 2012 r., od czerwca do grudnia 2012 r., od stycznia do kwietnia 2013 r. oraz od czerwca do grudnia 2013 r.

Z akt sprawy wynika, iż po przeprowadzeniu u skarżącej kontroli podatkowej organ pierwszej instancji decyzją z dnia 20 marca 2015 r. (nr [...]) określił stronie zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia 2010 r. do grudnia 2013 r. Po rozpoznaniu odwołania od wskazanej decyzji organ drugiej instancji w dniu 18 grudnia 2015 r. uchylił w całości decyzję organu pierwszej instancji a uznając, że w sprawie zachodzi konieczność przeprowadzenia postępowania dowodowego w znacznej części przekazał ją do ponownego rozpoznania.

W wyniku ponownego przeprowadzenia postępowania organ podatkowy ustalił, iż skarżąca w dniu 31 stycznia 2004 r., działając jako przedsiębiorca, zawarła z T. T. prowadzącym działalność gospodarczą pod nazwą "A" umowę o prowadzenie dokumentacji podatkowej, w tym podatkowej księgi przychodów i rozchodów, ewidencji dla celów podatku od towarów i usług, kartotek wynagrodzeń, ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, sporządzanie deklaracji podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych i podatku VAT. Skarżąca wymienione usługi świadczyła do dnia 31 grudnia 2013 r. Tym samym nie podzielił organ pierwszej instancji argumentacji, iż świadczone usługi wykonywane były w ramach stosunku pracy. Ustalono ponadto, iż skarżąca w okresie od stycznia 2010 r. do grudnia 2013 r. nie była podmiotem zarejestrowanym dla celów podatku VAT, nie składała deklaracji VAT-7 za miesiące objęte postępowaniem.