Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 27 marca 2019 r., sygn. I SA/Gd 406/18
Podatkowe postępowanie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Rischka (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Tomaszewska, Sędzia WSA Irena Wesołowska, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Dorota Pellowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 27 marca 2019 r. sprawy ze skargi "A" Sp. z o.o. w G. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia 2 marca 2018 r., nr [...] w przedmiocie określenia przybliżonej kwoty zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za miesiące od lipca do września 2015 roku oraz orzeczenie o zabezpieczeniu na majątku oddala skargę.
Uzasadnienie
W toku prowadzonej kontroli podatkowej Naczelnik Urzędu Skarbowego decyzją z dnia 29 listopada 2017 r. (doręczoną w dniu 5 grudnia 2017r.) określił A Sp. z o.o. przybliżone kwoty podatku do zapłaty wykazane w fakturach, na podstawie art. 108 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, wystawionych w miesiącach od lipca 2015 r. do września 215 r. w łącznej kwocie 170.810,00 zł wraz z odsetkami za zwłokę naliczonymi na dzień wydania ww. decyzji w łącznej kwocie 29.592,00 zł, a także orzekł o zabezpieczeniu kwoty 198.232,00 zł na majątku ww. Spółki z ww. tytułu.
Pismem z dnia 12 grudnia 2017 r. Pełnomocnik A Sp. z o.o. w ustawowo przewidzianym terminie, złożył odwołanie do Dyrektora Izby Administracji Skarbowej, wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia.
Zaskarżonej decyzji Pełnomocnik Strony zarzucił naruszenie przepisów:
• ustawy - Ordynacji podatkowej, tj.:
- art. 33 § 1 i § 2 pkt 2 oraz § 3 i § 4 pkt 2 poprzez wydanie decyzji o zabezpieczeniu pomimo niewykazania przesłanek wymienionych w ww. przepisie i warunkujących możliwość wydania takiego rozstrzygnięcia,
- art. 210 § 4 poprzez wydanie decyzji bez właściwego uzasadnienia faktycznego i prawnego,
• ustawy o podatku od towarów i usług, tj.: art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 19a ust. 1, art. 86 ust. 1, ust. 2 pkt 1 lit. a, art. 99 ust. 12, art. 103 ust. 1, art. 108, art. 109 ust. 3, art. 112 poprzez bezzasadne uznanie, że faktury dokumentujące nabycie towarów od wskazanych w zaskarżonej decyzji podmiotów nie mogą stanowić podstawy do odliczenia podatku naliczonego oraz bezzasadne uznanie, że Podatnik jest zobowiązany do zapłaty podatku należnego na podstawie art. 108 ww. ustawy.