Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 8 listopada 2017 r., sygn. I SA/Wr 820/17

Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Marta Semiczek Sędziowie: Sędzia WSA Barbara Ciołek (sprawozdawca) Sędzia WSA Maria Tkacz-Rutkowska Protokolant: Paweł Poźniak po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 8 listopada 2017 r. sprawy ze skargi A na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od lipca do listopada 2014 r. oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Administracji Skarbowej we W. (dalej: DIAS, organ II instancji, organ odwoławczy), działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 33 § 1, § 2 pkt 2, § 3 i § 4 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. w Dz.U. z 2017 r. poz. 201 ze zm.; dalej: O.p.), utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w O. (dalej: organ I instancji, NUS) z dnia [...] [...] określającą A (dalej: spółka, skarżąca) przybliżoną kwotę podatku podlegające zapłacie na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 710 ze zm., dalej: uVAT) za miesiące: sierpień 17.568 zł, wrzesień 338.954 zł, październik 203.639 zł, listopad 694.399 zł wraz z odsetkami za zwłokę odpowiednio za ww. miesiące w wysokości 3.520 zł, 65.302 zł, 37.938 zł, 124.193 zł oraz orzekającą o zabezpieczeniu na majątku spółki wykonanie powyższego podatku i odsetek.

Z akt wynika, że organ I instancji wszczął wobec spółki kontrolę podatkową w zakresie weryfikacji rozliczenia w podatku od towarów i usług za miesiące od sierpnia do listopada 2014 r. W świetle poczynionych w toku kontroli ustaleń, organ I instancji uznał za konieczne dokonanie zabezpieczenia z uwagi na to, że spółka wystawiała faktury dokumentujące transakcje fikcyjne, niepotwierdzające rzeczywistego obrotu gospodarczego (olejem rzepakowym), w których strona była brokerem, nabywającym towary od buforów, dokonującym następnie wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów i występującym o zwrot podatku niezapłaconego na poprzednich etapach dystrybucji. Organ I instancji zakwestionował faktury sprzedaży towarów nabytych od firmy B, które sprzedawane były do firm C, D. Spółka C była jedynym dostawcą oleju rzepakowego surowego do spółki E, natomiast spółka E była jedynym dostawcą dla B, która następnie fakturowała sprzedaż tego samego oleju na rzecz strony. Powołał się organ na informacje pozyskane od innych organów podatkowych dotyczące m.in. firmy B, która uczestniczyła w procederze wyłudzania podatku. Zdaniem organu faktury wystawione przez stronę, które nie dokumentują faktycznych zdarzeń gospodarczych skutkują zaistnieniem obowiązków z art. 108 ust. 1 uVAT. Organ I instancji obok ww. okoliczności wskazał, że za zastosowaniem instytucji zabezpieczenia przemawia dysproporcja pomiędzy kwotami podatku, a majątkiem spółki oraz nieuiszczanie wymagalnych zobowiązań.