Wyrok WSA w Łodzi z dnia 16 maja 2024 r., sygn. I SA/Łd 149/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział I w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Bożena Kasprzak, Sędziowie Sędzia WSA Cezary Koziński (spr.), Asesor WSA Agnieszka Gortych-Ratajczyk, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Anna Jaworska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 maja 2024 r. sprawy ze skargi A Sp. z o.o. z/s w Z. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z dnia 29 grudnia 2023 r. nr 1001-IEW-2.4253.27.2023.18.U71.PM w przedmiocie określenia przybliżonych kwot zobowiązań w podatku VAT za niektóre miesiące 2021 i 2022 roku i ich zabezpieczenia na majątku Spółki oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia 29 grudnia 2023 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Łodzi – działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 2 lit. a w zw. z art. 33 § 1, § 2 pkt 2, § 3 i § 4 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2023 r. poz. 2383; dalej: "O.p.") - uchylił w części decyzję Naczelnika Łódzkiego Urzędu Skarbowego z 29 marca 2023 r. w przedmiocie określenia i zabezpieczenia na majątku A Sp. z o.o. przybliżonych kwot zobowiązań w podatku od towarów i usług za wskazane miesiące 2021 r. wraz z odsetkami za zwłokę oraz kwot dodatkowego zobowiązania podatkowego ustalonego na podstawie art. 112b ust. 1 pkt 1 lit. d ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2022 r. poz. 931; dalej: "ustawa o VAT").

Dyrektor Izby Administracji Skarbowej (dalej: DIAS) stwierdził, iż argumentem przemawiającym za zasadnością wydania przez Naczelnika Łódzkiego Urzędu Skarbowego (dalej: "NŁUS") decyzji o zabezpieczeniu są ustalenia dokonane w toku kontroli podatkowej przeprowadzonej wobec spółki A (dalej: spółka, podatnik) w zakresie prawidłowości rozliczenia podatku VAT za okres od czerwca 2021 r. do maja 2022 r. W trakcie tej kontroli ustalono, że spółka zaniżyła podatek należny w związku z wykazaniem sprzedaży poza terytorium kraju, jako transakcje trójstronne, nie zamieszczając na fakturach sprzedaży adnotacji określonej w art. 136 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Przedmiotem sprzedaży miały być opony do samochodów osobowych i dostawczych do następujących kontrahentów: B.; C; D; E. Natomiast z ewidencji wynikało, że spółka zakupiła opony m.in. od: F; G; H; I; J, K. Jednak w toku kontroli nie udało się pozyskać od spółki plików JPK_WB i JPK_FA za okres objęty kontrolą. Rozliczenia transakcji miedzy podatnikiem a kontrahentami odbywało się na zasadzie przedpłaty. Spółka nie zaznaczyła, że dokonała transakcji trójstronnych z B.; C; D. i E. Odnosząc się do zasadności dokonania zabezpieczenia przedmiotowych zobowiązań DIAS stwierdził, iż w decyzji o zabezpieczeniu nie przeprowadza się postępowania dowodowego zmierzającego do weryfikowania ustaleń dokonanych w trakcie kontroli, służących określeniu przybliżonej kwoty zobowiązania. W przedmiotowym rozstrzygnięciu wystarczy, że organ przywoła ustalenia poczynione dotychczas w toku kontroli podatkowej, wynikające ze zgromadzonego materiału dowodowego i przedstawi oparte na ich podstawie wyliczenie co do przybliżonej kwoty zobowiązań wraz z odsetkami za zwłokę. DIAS przyjął, że stwierdzona w trakcie kontroli podatkowej nierzetelność w rozliczeniach z budżetem państwa z tytułu zobowiązań podatkowych w podatku od towarów i usług za okres od czerwca 2021 r. do maja 2022 r. uzasadnia zaistnienie przesłanki określonej w art. 33 § 1 O.p. Tym samym potwierdza słuszność dokonania w analizowanej sprawie zabezpieczenia przyszłych zobowiązań podatkowych wraz z należnymi odsetkami na majątku spółki.