Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 8 listopada 2018 r., sygn. IV SA/Wr 405/18

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wanda Wiatkowska - Ilków Sędziowie Sędzia NSA Mirosława - Rozbicka Ostrowska (spr.) Sędzia WSA Lidia Serwiniowska Protokolant starszy asystent sędziego Anna Rudzińska po rozpoznaniu na rozprawie w Wydziale IV w dniu 8 listopada 2018 r. sprawy ze skargi I. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...]nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Postępowanie administracyjne w sprawie wszczęte zostało przez I. S.(dalej: strona , skarżąca, ) wnioskiem z dnia 20 grudnia 2017 r. o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu opieki nad synem - B. S. (ur. [...]r.), legitymującym się orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności wydanym na trwałe, ze wskazaniem konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji (pkt 7) oraz ze wskazaniem stałego współudziału opiekuna w procesie leczenia, rehabilitacji i edukacji (pkt 8) , co wynikało z orzeczenia Powiatowego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Ś. Ś. z dnia [...]zmienionego wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia Śródmieścia we W. X Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia[...]., sygn. akt. [...]oraz wyrokiem Sądu Okręgowego we W. IX Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...].

Decyzją z dnia [...]nr [...]Kierownik Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w M., działając z upoważnienia Wójta Gminy M. ( dalej organ I instancji) odmówił stronie przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad synem z uwagi na brak związku między sprawowaną przez stronę opieką nad niepełnosprawnym synem a niepodejmowaniem zatrudnienia. Według ustaleń organu I instancji , pomoc skarżącej ogranicza się do przygotowania posiłków dla syna oraz pomiaru cukru w nocy, kiedy on śpi. Tym samym nie odbiega od standardowych czynności osób wspólnie zamieszkujących. Poza tym organ zauważył, że syn skarżącej codziennie (5 razy w tygodniu) jest poza domem około 8-9 godzin, potrafi samodzielnie zbadać sobie poziom cukru, a także ustawić pompę insulinową na odpowiednią dawkę, samodzielnie dojeżdża do szkoły we W. ze stacji kolejowej w B., do której jest dowożony przez skarżącą.