Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 30 czerwca 2016 r., sygn. II SA/Sz 253/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzena Iwankiewicz (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Grzegorczyk-Meder, Sędzia NSA Stefan Kłosowski, Protokolant starszy sekretarz sądowy Teresa Zauerman, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 30 czerwca 2016 r. sprawy ze skargi W. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zasiłku pielęgnacyjnego oraz dodatku dyferencyjnego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Marszałka Województwa Z. z dnia [...] r. nr [...].

Uzasadnienie

Decyzją z dnia[...] r. nr [...] ., wydaną z upoważnienia Marszałka Województwa, odmówiono W. R. prawa, od dnia [...] r., do zasiłku pielęgnacyjnego oraz dodatku dyferencyjnego dla dziecka N. R. W uzasadnieniu swojej decyzji organ I instancji, powołując się na odpowiednie przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, wskazał, że pierwszeństwo do świadczeń rodzinnych leży po stronie Holandii. Zgodnie z pismem z holenderskiej instytucji właściwej, ojciec dziecka jest uprawniony do holenderskich świadczeń rodzinnych w okresach: od dnia 01.04.2013 r. do dnia 30.04.2013 r., od dnia 01.06.2013 r. do chwili obecnej. Pobieranie świadczeń według ustawodawstwa holenderskiego zostało potwierdzone przez stronę w oświadczeniu z dnia 24.09.2015 r. Jednocześnie organ wskazał, że porównując kwotę świadczenia polskiego i zagranicznego stwierdzić należy, iż kwota świadczenia holenderskiego jest wyższa i nie ma możliwości przyznania dodatku dyferencyjnego.

W. R. odwołała się od decyzji organu I instancji. W odwołaniu podniosła ona, iż jej mąż S. R. pracuje za granicą, ona zaś wraz z trojgiem małoletnich dzieci zamieszkuje na terenie S., które jest centrum życiowym jej rodziny - to właśnie tutaj załatwiają wszystkie formalności, a jej najstarsza córka - N. R. znajduje się pod opieką lekarzy specjalistów. Jako matka trojga dzieci, nie jest w stanie załatwić formalności związanych z ww. wnioskami poza granicami miasta. Zdarza się, że większość czasu spędza ona z córką w szpitalu, ponadto zajmuje się prowadzeniem domu rodzinnego. Jej mąż z racji nadmiaru pracy nie jest w stanie dopilnować na bieżąco wspomnianych formalności.