Wyrok WSA w Opolu z dnia 7 listopada 2018 r., sygn. I SA/Op 292/18

Podatek od nieruchomości; Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzena Łozowska Sędziowie Sędzia WSA Grzegorz Gocki Sędzia WSA Anna Wójcik (spr.) Protokolant Starszy inspektor sądowy Iwona Bergiel po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 listopada 2018 r. sprawy ze skargi A Spółki z o.o. w [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 26 lutego 2018 r., nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2011 r. oraz stwierdzenia nadpłaty w tym podatku I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta Kędzierzyn-Koźle z dnia 18 października 2017 r., nr [...], II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu na rzecz strony skarżącej kwotę 760,00 zł (słownie złotych: siedemset sześćdziesiąt 00/100) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 26 lutego 2018 r., wydaną na podstawie m.in. art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017 r., poz. 201 - dalej w skrócie "O.p."), Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta Kędzierzyn-Koźle z dnia 18 października 2017 r., którą, po rozpatrzeniu wniosku A sp. z o.o. Oddział w [...] (dalej określana jako skarżąca, Spółka): 1) określono wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2011 r. w kwocie 564.823,00 zł, 2) stwierdzono nadpłatę w tym podatku w kwocie 51,00 zł, 3) odmówiono stwierdzenia nadpłaty w pozostałym zakresie.

W uzasadnieniu tej decyzji organ odwoławczy wskazał na następujące okoliczności sprawy.

Skarżąca wnioskiem złożonym w dniu 23 grudnia 2016 r. i podpisanym przez dwóch prokurentów oddziałowych Spółki (Oddział w [...]) wraz z załączoną korektą deklaracji, zwróciła się, na podstawie art. 72 § 1 pkt 1 i art. 75 § 2 i 3 O.p., o stwierdzenie i zwrot nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2011 r. w łącznej wysokości 3.623,00 zł. W uzasadnieniu wniosku podała, że obiekty infrastruktury gazowniczej, w tym stacje i punkty redukcyjne, redukcyjno - pomiarowe i pomiarowe, nawanialnie, kotłownie oraz inne urządzenia techniczne infrastruktury gazowniczej, zostały przez nią opodatkowane w 2011 r. od ich wartości początkowej, a nie stanowią budowli w rozumieniu ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, gdyż nie odpowiadają pojęciu obiektu budowalnego, budowli ani urządzenia budowlanego, zawartych w Prawie budowlanym. Powołując się m.in. na przepisy ustawy - Prawo budowlane, a także orzecznictwo sądów administracyjnych wskazała, że po wejściu w życie nowelizacji Prawa budowalnego obiektem budowlanym nie jest już budowla tworząca całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami, a zatem obecnie nie ma podstaw normatywnych do twierdzenia, że gazociąg lub sieć gazowa tworzą z urządzeniami redukcyjno-pomiarowymi całość techniczno-użytkową. Punkty redukcyjno-pomiarowe są związane z urządzeniami budowlanymi, jakimi są przyłącza gazowe, a nie z jakąkolwiek budowlą w rozumieniu Prawa budowlanego. Po stronie Spółki powstała więc nadpłata, a to na skutek błędnego opodatkowania w kategorii "budowle" urządzeń technicznych stacji redukcyjno-pomiarowej gazu oraz punktów pomiarowych i redukcyjno -pomiarowych, co szczegółowo przedstawiono w tabeli w punktach od 1 do 7, zawartej w uzasadnieniu wniosku. Ponadto niektóre urządzenia techniczne zostały błędnie sklasyfikowane w grupie 2 KŚT i opodatkowane jako budowle, zamiast do grupy 6 KŚT, gdyż są to wytworzone w zakładach wytwórczych obiekty, montowane na miejscu przeznaczenia, nie wpływają na funkcjonalność gazociągu i nie są z nim związane w sposób techniczny (okablowanie dla czytników rejestracji czasu pracy - poz. 8 tabeli). Do wniosku dołączyła sporządzoną dla niej opinię techniczno-budowlaną rzeczoznawcy budowlanego.