Wyrok WSA w Łodzi z dnia 22 listopada 2018 r., sygn. II SA/Łd 794/18

Administracyjne postępowanie

Dnia 22 listopada 2018 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Barbara Rymaszewska Sędziowie Sędzia WSA Renata Kubot-Szustowska Sędzia WSA Joanna Sekunda-Lenczewska (spr.) Protokolant St. sekretarz sądowy Anna Łyżwa po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 listopada 2018 roku sprawy ze skargi S. M. i U. Z. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. z dnia [...] nr [...] znak:[...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie stanu technicznego budynku - oddala skargę. a.bł.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] roku Nr [...], znak: [...] [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego, po rozpoznaniu odwołania S. M. od decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. z dnia [...]r., Nr [...], którą na podstawie art. 105 § 1 k.p.a. umorzono w całości postępowanie administracyjne w sprawie "stanu technicznego budynku mieszkalnego jednorodzinnego, zlok. w B. przy ul. A 21, na dz. nr ewid. 456, obr. [...], miasto B. ", na podstawie art. 138 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r., poz. 1257, dalej k.p.a.), umorzył postępowanie odwoławcze zainicjowane odwołaniem S. M. z dnia 10 maja 2018 r.

Uzasadniając podjęte rozstrzygnięcie organ odwoławczy wyjaśnił, iż w dniu [...]r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w B. wydał decyzję Nr [...], umarzającą w całości postępowanie administracyjne w sprawie stanu technicznego budynku mieszkalnego jednorodzinnego, zlokalizowanego w B. przy ul. A 21, na działce nr ewid. 456, obręb [...].

Powyższe rozstrzygnięcie zostało, z zachowaniem ustawowego terminu, zaskarżone przez S. M.. Odwołujący się podkreślił, że "(....) jako współwłaściciel budynku przy ul. A 23 pozostającego w zabudowie bliźniaczej z budynkiem stanowiącym przedmiot postępowania, złożył w PINB w B. w dniu 25 września 2017 r. wniosek o wszczęcie postępowania w przedmiocie utrzymania w odpowiednim stanie technicznym budynku mieszkalnego, położonego w B., przy ul. A 21. We wniosku określił, że przylegające do ściany wschodniej jego budynku A 23 płyty balkonowe budynku sąsiedniego - A 21 na skutek ich nieodpowiedniej konserwacji i zabezpieczenia ulegają zawilgoceniu, a ono przenoszone jest na ścianę budynku odwołującego. Na dowód oddziaływania budynku sąsiedniego na budynek skarżącego, załączył do wniosku 8 kolorowych zdjęć, przedstawiających zacieki na ścianie szczytowej budynku skarżącego, pod płytami balkonowymi budynku A 21 (na styku z budynkiem skarżącego), a także pokryte mchem płyty balkonowe budynku A 21 zarówno od strony wierzchniej, jak i od spodu". Odwołujący się wskazał również, że w dniu 7 marca 2018 r. organ przeprowadził kontrolę stanu technicznego budynku położonego w B. przy ul. A 21. Podczas kontroli stwierdzono, że "(...) balkon na piętrze budynku posiada nawierzchnię pokrytą papą termozgrzewalną, a obróbki blacharskie są w dobrym stanie technicznym", (...) balkon na parterze posiada nawierzchnię betonową z widocznymi w niektórych miejscach prętami zbrojeniowymi", a nadto że "(...) ściany budynku nie posiadają pęknięć". Strona zaznaczyła, że "wobec niemożliwości udziału w kontroli (...), odwołujący pismem z dnia 3 marca 2018 r. skierowanym przed kontrolą do organu I instancji, sprecyzował swoje stanowisko w przedmiocie kontroli, w którym wnosił o stwierdzenie, czy obróbki blacharskie balkonów oraz rynny spełniają swoje zadanie w sytuacji, kiedy wody opadowe wskutek braku okładzin wierzchu płyty balkonowej przedostają się pod spód płyty, powodując dodatkowe zalewanie i degradację nie tylko płyty balkonu, ale i ściany budynku przylegającego do A 21" oraz "(...) wniósł też o stwierdzenie prawidłowości wykonania w styczniu 2018 r. pokrycia płyty balkonowej piętra papą bez jej przyklejenia oraz stwierdzenie, czy roboty te zostały wykonane zgodnie ze sztuką budowlaną i czy luźno ułożona na płycie balkonowej papa stanowi wystarczające zabezpieczenie i materiał użytkowy wykorzystywania do pokrywania podłogi balkonu", a także wniósł ,,(...) o stwierdzenie zaawansowanego stopnia degradacji betonowych płyt balkonów, które na skutek kilkudziesięcioletniego zawilgacania uległy degradacji w stopniu powodującym zagrożenie ich zawaleniem". Odwołujący się zwrócił uwagę, że "dokonując porównania okoliczności wskazanych we wniosku do organu (...) organ nie odniósł się do nich ani w protokole kontroli, ani też w zaskarżonej decyzji. Okoliczności te zostały pozostawione bez jakiegokolwiek wyjaśnienia. Ich trafność potwierdzają nie tylko zdjęcia załączone do wniosku o wszczęcie postępowania, ale także zdjęcia wykonane podczas kontroli. To na nich widoczna jest płyta balkonowa od spodu z widocznymi zaciekami i zagrzybieniem. (...) Organ I instancji umarzając postępowanie, wskazał w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji na przedłożony przez właściciela budynku przegląd pięcioletni z dnia 9 stycznia 2018 r., który zdaniem organu wyczerpuje brak możliwości do jakiegokolwiek kwestionowania poczynionych w nim ustaleń. Osoba dokonująca przeglądu pięcioletniego budynku sporządziła protokół, a przecież musiała te wszystkie zawilgocenia i pęknięcie ściany widzieć. Obowiązkiem organu I instancji było także odniesienie się do okoliczności podniesionych we wnioskach odwołującego, a przede wszystkim widzieć pęknięcia ścian (których nie stwierdzono) oraz do niewykonania na płytach balkonowych pokrycia wierzchniego podłóg w celu ich zabezpieczenia przed zawilgoceniem i umożliwienia korzystania z balkonów zgodnie z ich przeznaczeniem. Organ nie odniósł się w ogóle, do zarzutu zawilgocenia ściany wschodniej budynku odwołującego się. Brak dylatacji powoduje przenoszenie się wilgoci z płyty balkonowej na ścianę budynku S. M.. I nie tylko, bo budynek A 21 jest też zawilgocony na ścianie południowej nad stykiem z płytami balkonowymi na całej długości styku, a zawilgocenie rozprzestrzenia się do góry na wysokość kilkudziesięciu cm ".