Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 18 maja 2018 r., sygn. IV SA/Wr 156/18

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Ewa Kamieniecka, Sędziowie sędzia WSA Lidia Serwiniowska, sędzia WSA Gabriel Węgrzyn (sprawozdawca), Protokolant Aleksandra Markiewicz, po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 18 maja 2018 r. sprawy ze skargi M. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] stycznia 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku celowego oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] I 2018 r. ([...]) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. (dalej "organ") po rozpatrzeniu odwołania M. D. (dalej "skarżący") utrzymało w mocy decyzję Prezydenta W. z [...] XI 2017 r. (nr [...]) odmawiającą przyznania skarżącemu zasiłku celowego w postaci świadczenia pieniężnego na zakup żywności.

W motywach decyzji organ wyjaśnił, że wnioskiem z [...] IX 2017 r. skarżący zwrócił się z żądaniem przyznania zasiłku celowego w postaci świadczenia pieniężnego na zakup żywności. W toku przeprowadzonego wywiadu środowiskowego ustalono, że skarżący od [...] X 2015 r. do [...] V 2017 r. prowadził działalność gospodarczą, która obecnie jest zawieszona, jest osobą bezrobotną zarejestrowaną w Powiatowym Urzędzie Pracy w W. od dnia [...] VIII 2017 r., bez prawa do zasiłku dla bezrobotnych, nie osiąga żadnych dochodów z pracy dorywczej, prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe, jest osobą w wieku produkcyjnym, zdrową, w pełni sprawną, nie mającą problemów z poruszaniem się. Organ ustalił również, że skarżący jest właścicielem domu jednorodzinnego o powierzchni użytkowej 86 m2 oraz samochodu osobowego marki [...] rocznik 2011. Skarżący odmówił jednak odpowiedzi na pytanie, z jakich środków zakupił samochód, a także odmówił okazania pojazdu, dowodu rejestracyjnego i potwierdzenia opłacenia jego obowiązkowego ubezpieczenia, pomimo pouczenia, że brak współdziałania skutkować może odmową przyznania świadczenia. W ocenie organu sama okoliczność posiadania przez skarżącego statusu bezrobotnego bez prawa do zasiłku nie jest wystarczająca do pozytywnego rozstrzygnięcia jego wniosku. Ze świadczeń pomocy społecznej może bowiem korzystać tylko osoba, która nie jest w stanie przezwyciężyć trudnej sytuacji życiowej wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości. W związku z tym istnieje zawsze konieczność dokonania dokładnych ustaleń m.in. w zakresie majątku osoby ubiegającej się o świadczenie i sposobu jego wykorzystywania. Skarżący powinien więc liczyć się z koniecznością udostępnienia danych w zakresie posiadanego stanu majątkowego, tym bardziej, jeśli jego stan posiadania odbiega od sytuacji innych osób korzystających z pomocy społecznej. Skoro zaś skarżący nie współdziała w tym zakresie należało - zdaniem organu - odmówić przyznania świadczenia.