Wyrok WSA w Warszawie z dnia 16 marca 2018 r., sygn. VII SA/Wa 1414/17

Zabytki

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Krystyna Tomaszewska (spr.), , Sędzia WSA Izabela Ostrowska, Sędzia WSA Grzegorz Rudnicki, , Protokolant st. ref. Piotr Czyżewski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 marca 2018 r. sprawy ze skarg [...] na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] maja 2017 r. znak [...] w przedmiocie nakazu wykonania określonych robót budowlanych oddala skargi

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] maja 2017r, znak: [...] Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego rozpatrzeniu odwołania Gminy [...] oraz odwołania [...] od decyzji [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków nakazującej [...] oraz Gminie [...] przeprowadzenie robót budowlanych w budynku dyspozytorni wąskotorowej transportowej, położonym na terenie przestrzennego układu komunikacyjnego [...] Kolei Dojazdowej, wpisanego do rejestru zabytków decyzją Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w [...] z dnia [...] marca 1994 r., pod numerem [...] (ob. [...] ), znak: [...] działając na podstawie art. 49 ust.1 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami - utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ odwoławczy wskazał, że kwestia złego stanu zachowania budynku dyspozytorni wąskotorowej transportowej, położonego na terenie przestrzennego układu komunikacyjnego [...] Kolei Dojazdowej, była już uprzednio przedmiotem postępowania przed [...] Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków, który decyzją z dnia [...] sierpnia 2016 r., Nr [...] , nakazał [...] przeprowadzenie robót budowlanych w przedmiotowym budynku.

Po rozpatrzeniu odwołania od tej decyzji, Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego, decyzją z dnia [...] października 2016 r., l.dz. [...] , uchylił w całości zaskarżone orzeczenie i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji. Organ odwoławczy ocenił, że organ I instancji nie wyjaśnił wszystkich okoliczności, mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, bowiem nie wykazał, czy zobowiązania wynikające z decyzji powinny zostać nałożone na właściciela obiektu, czy też na podmiot, który na podstawie stosunku zobowiązaniowego aktualnie dysponuje zabytkiem.