Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 20 października 2017 r., sygn. I SA/Po 655/17

Podatek dochodowy od osób fizycznych; Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Waldemar Inerowicz Sędziowie Sędzia WSA Izabela Kucznerowicz Sędzia WSA Aleksandra Kiersnowska-Tylewicz (spr.) Protokolant: sekretarz sądowy Agata Pasternak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 października 2017 r. sprawy ze skargi K. G. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w P. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu zbycia nieruchomości I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w [...] z dnia [...], nr [...]; II. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w P. na rzecz K. G. kwotę 1.500,00 zł ( tysiąc pięćset złotych 00/100 ) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Skarbowego w P. decyzją z dnia 05 grudnia 2016 r., nr [...] określił K. G. (dalej zwanej również skarżącą) wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodu z tytułu odpłatnego zbycia w dniu 06 sierpnia 2015 r. udziału w prawie własności nieruchomości na kwotę [...]zł.

Organ I instancji wyjaśnił, że w dniu 06 sierpnia 2015 r. skarżąca odpłatnie zbyła prawo własności działki nr [...], nr [...] i nr [...] położonych w miejscowości R. gmina W. za łączną cenę [...] zł Z omawianej umowy wynika również, że prawo własności tych nieruchomości skarżąca nabyła na podstawie postanowienia o umorzeniu postępowania i ugody sądowej z dnia 17 września 2012 r. oraz umowy darowizny z dnia 21 maja 2013 r. Skarżąca nie złożyła zeznania podatkowego PIT-39 wyjaśniając, że zbyte nieruchomości nabyła wraz z mężem w okresie od 1994 do 2002 r., jako współwłasność majątkową małżeńską. Następnie zaś aktem notarialnym z dnia 10 lipca 2009 r. mąż skarżącej darował jej swoje udziały w nieruchomościach. Aktem notarialnym z dnia 21 maja 2013 r. doprecyzowano jedynie akt z dnia 10 lipca 2009 r. na skutek ugody z dnia 17 września 2012 r. zawartej z bratem męża - K. G., będącym współwłaścicielem omawianych nieruchomości. W ocenie organu I instancji skarżąca w drodze darowizny z dnia 21 maja 2013 r. nabyła od swojego męża wynoszący ˝ udział w wyżej wymienionych działkach gruntu. Udziały te zostały nabyte przez męża skarżącej na podstawie ugody z dnia 17 września 2012 r. zawartej przed Sądem Rejonowym w C.. Z uwagi na powyższe sprzedaż wynoszącego ˝ udziału części nieruchomości nastąpiła przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie (zawarcie umowy darowizny z dnia 21 maja 2013 r.). W dalszych swoich wyjaśnieniach skarżąca podtrzymała, że przedmiotowe nieruchomości nabyła wraz z mężem w okresie 1994-2002 jako współwłasność małżeńską, a darowizna tych nieruchomości przez jej męża - P. G. miała miejsce w dniu 10 lipca 2009 r. a nie w dniu 21 maja 2013 r. Skarżąca wyjaśniła również, że ugoda sądowa z dnia 17 września 2012 r. dotyczyła tylko fizycznego podziału i rozliczeń byłych wspólników F(1) P. i K. G. s.c., przy czym akt notarialny z dnia 21 maja 2013 r., nie tworzy nowych okoliczności prawnych, nie unieważnia umowy darowizny z dnia 10 lipca 2009 r. sankcjonując jedynie rozliczenia i fizyczny podział nieruchomości, między byłymi wspólnikami. Organ I instancji omówił zapisy aktu notarialnego z dnia 10 lipca 2009 r. oraz postanowienia ugody z dnia 17 września 2012 r. o zniesieniu współwłasności. Na skutek ugody mąż skarżącej ponownie stał się współwłaścicielem ˝ części działek nr [...], [...] i [...], przy czym bez znaczenia pozostaje fakt, że zawarta ugoda dotyczyła tylko fizycznego podziału i rozliczeń dotyczących byłych wspólników F(1) P. i K. G. s.c. Następnie zaś w dniu 21 maja 2013 r., mąż skarżącej przekazał jej w drodze darowizny wynoszące ˝ udziały w prawie własności nieruchomości nabyte na podstawie ugody o zniesienie współwłasności działek nr [...], [...] oraz [...]. Organ I instancji wskazał, że nie kwestionuje umowy darowizny z dnia 10 lipca 2009 r. w wyniku której skarżąca stała się jedyną właścicielką nieruchomości. Jednak pomiędzy zawarciem wskazanej umowy a sprzedażą nieruchomości w dniu 06 sierpnia 2015 r. doszło do zawarcia ugody sądowej z dnia 17 września 2012 r. oraz dokonano umowy darowizny z dnia 21 maja 2013 r., które ponownie wpłynęły na nabycie przez skarżącą ˝ części nieruchomości. W toku postępowania podatkowego ustalono dodatkowo, że aktem notarialnym z dnia 09 czerwca 2010 r. skarżąca przekazała w drodze darowizny na rzecz swojego męża udział [...] prawa własności przedmiotowych nieruchomości. Na skutek zawarcia umowy udział skarżącej w prawie własności spornych nieruchomości wynosił [...], udział męża skarżącej wynosił [...] natomiast udział K. G. wynosił [...]. Następnie na podstawie ugody sądowej z dnia 17 września 2012 r. oraz umowy darowizny z dnia 21 maja 2013 r. skarżąca nabyła prawo własności do całej nieruchomości będącej przedmiotem sprzedaży w dniu 06 sierpnia 2015 r. Bieg pięcioletniego terminu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm. - dalej w skrócie: "ustawa o PDOF") winien być liczony stosownie do nabycia udziałów tj. [...] nabytego w latach 1994, 2000, 2002 i 2009 oraz [...] części nabytego w latach 2012, 2013. Biorąc powyższe pod uwagę sprzedaż przedmiotowej nieruchomości w części odpowiadającej udziałowi wynoszącemu [...] części nie będzie stanowiła źródła przychodu, ponieważ została dokonana po upływie 5 lat, licząc od końca roku w którym nastąpiło nabycie Natomiast sprzedaż udziału wynoszącego [...] prawa własności nieruchomości nabytego na podstawie ugody o zniesienie współwłasności w 2012 r. oraz umowy darowizny dokonanej w 2013 r., stanowi źródło przychodu. Zaznaczono również, że skarżąca nie przedłożyła żadnych dokumentów potwierdzających poniesienie kosztów odpłatnego zbycia. W kontekście zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PDOF wyjaśniono, że z uwagi na niezłożenie przez skarżącą deklaracji organ I instancji nie jest w posiadaniu informacji czy skarżąca ma zamiar skorzystać ze wskazanego zwolnienia. Powołując się umowę majątkową z dnia 10 lipca 2009 r. wskazano, że w małżeństwie skarżącej obowiązuje ustrój rozdzielności majątkowej. Obliczając wysokość zobowiązania podatkowego organ I instancji przyjął, że skarżąca osiągnęła przychód odpowiadający [...] łącznej ceny za zbyte nieruchomości w kwocie [...]zł.