Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 26 września 2017 r., sygn. II SA/Ol 474/17

Gry losowe

Dnia 26 września 2017 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Adam Matuszak Sędziowie sędzia WSA Beata Jezielska sędzia WSA Bogusław Jażdżyk (spr.) Protokolant specjalista Wojciech Grabowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 września 2017 roku sprawy ze skargi J. J. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie kary z tytułu urządzania gier hazardowych - oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia "[...]" Naczelnik Urzędu Celnego w Olsztynie, na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2, art. 90, art. 91 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz.U. z 2016 r. poz. 471 ze zm. - dalej: u.g.h.), wymierzył J. J. prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą A karę pieniężną w wysokości 24.000 zł z tytułu urządzania gier na automatach: A i B poza kasynem gry, w lokalu przyległym do sklepu A w A.

W uzasadnieniu wskazał, że podczas wykonywania obowiązków służbowych przez funkcjonariuszy celnych w dniu 14 kwietnia 2016 r. ujawniono obecność wskazanych automatów w przedmiotowym lokalu, które były podłączone do sieci i aktywne. W celu ustalenia zasad działania ujawnionych automatów dokonano ich oględzin oraz przystąpiono do przeprowadzenia eksperymentu procesowego, polegającego na doświadczalnym odtworzeniu przebiegu dostępnych na nich gier. Pozwolił on na wstępne ustalenie, że gry rozgrywają się z ograniczoną ingerencją ze strony grającego, który jest pozbawiony możliwości wywierania jakiegokolwiek realnego wpływu na ich przebieg i wynik, który pozostaje poza sferą oddziaływania grającego i niezależny jest od jego zdolności psychomotorycznych, a także nabytych umiejętności, doświadczenia i stopnia wytrenowania.

Do materiału zgromadzonego w sprawie została włączona także opinia biegłego sądowego z dnia 24 marca 2014 r., dotycząca badania przedmiotowych automatów, w której biegły stwierdził, że gry realizowane są na urządzeniu komputerowym, w celach komercyjnych - wymagają wniesienia opłat, bez możliwości bezpośredniej wypłaty wygranej pieniężnej. W przypadku gier wideo polegających na gromadzeniu punktów kredytowych, są to gry losowe - o układzie symboli decyduje algorytm gry. W świetle zgromadzonego materiału dowodowego organ uznał, że automaty do gry - będące przedmiotem niniejszego postępowania - umożliwiają prowadzenie gier, zawierających element losowości, oferując wygrane rzeczowe w postaci możliwości prowadzenia kolejnych gier za punkty uzyskane tytułem wygranej w poprzedniej grze. Automaty spełniają tym samym definicję gier na automatach w rozumieniu art. 2 ust. 3 i 4 u.g.h. Zgodnie zaś z przepisami u.g.h. urządzanie gier na takim automacie, z zastrzeżeniem przepisów przejściowych, możliwe jest jedynie w kasynie gry. Tymczasem w niniejszej sprawie skarżąca, która była dysponentem automatów, urządzała gry na nich poza kasynem gry, bez koncesji oraz bez rejestracji automatów, tj. z pominięciem wymogów, o których mowa w art. 6 ust. 1 i art. 23a ust. 1 u.g.h. Zaznaczono przy tym, że skarżąca, na mocy stosownej umowy, wydzierżawiała część powierzchni lokalu umożliwiającą zainstalowanie i eksploatację ujawnionych w tym lokalu automatów. Okoliczności te zaś, zdaniem organu I instancji, w pełni zasadnym czynią uznanie skarżącej za podmiot urządzający gry na automatach poza kasynem gry i wymierzenie kary pieniężnej, o której mowa w art. 89 ust. 1 pkt 2 u.g.h.