Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 18 lipca 2017 r., sygn. I SA/Po 326/17

Egzekucyjne postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Wolna-Kubicka Sędziowie Sędzia WSA Dominik Mączyński as. sąd. WSA Maria Grzymisławska-Cybulska (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 18 lipca 2017 r. sprawy ze skargi [...] na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie oddalenia skargi na czynności egzekucyjne oddala skargę

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] 2016 r. Dyrektor Izby Skarbowej, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 144 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 23 ze zm. - dalej jako: kpa), oraz art. 18 i art. 54 § 5 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 599 ze zm. - dalej jako: upea), utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w K. z dnia [...] 2016 r., nr [...] - [...] w sprawie oddalenia skargi na czynność egzekucyjną polegającą na zajęciu innej wynagrodzenia za pracę, należnego od P. z siedzibą w K. (dalej również jako: Spółka).

Powyższe postanowienia wydano w następującym stanie faktycznym:

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w K. prowadził wobec E. A. (dalej również jako: zobowiązany albo skarżący) egzekucję administracyjną na łączną kwotę należności głównej [...] zł.

W celu wyegzekwowania zaległości, Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w K. zawiadomieniem z dnia 26 sierpnia 2016 r. dokonał próby zajęcia wynagrodzenia za pracę zobowiązanego, należnego od P. sp. z o.o. (k. 54 akt adm.). Dokonana czynność okazała się bezskuteczna, ponieważ Spółka poinformowała, że skarżący od 17 stycznia 2016 r. nie pracuje w firmie P.., w związku z czym zajęcie nie może być zrealizowane (k.52 akt adm.).

Pismem z dnia 01 września 2016 r. zobowiązany wniósł, skargę na czynności egzekucyjne, zarzucając organowi I instancji naruszenie art. 1a pkt 10 i 17 w związku z art. 72 upea. Zobowiązany podniósł, że w toku postępowania, w Urzędzie Skarbowym wskazał, że od 2 lat nie pracuje w Spółce. Z przesłuchania tego sporządzono protokół. Zobowiązany dodał, że firma P. do której wysłano zawiadomienie nie wypełnia kryteriów definicji pracodawcy w rozumieniu przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ponieważ od ponad 2 lat nie wypłaca mu ona żadnych wynagrodzeń. W ocenie skarżącego, w sytuacji gdy organ miał informację od niego, że stosunek pracy uległ rozwiązaniu, zawiadomienie o zajęciu wynagrodzenia było całkowicie zbędne, a jednocześnie naruszyło jego prawo do prywatności.