Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 18 lipca 2017 r., sygn. I SA/Gd 565/17

Podatek dochodowy od osób fizycznych

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Sławomir Kozik, Sędziowie Sędzia WSA Marek Kraus (spr.), Sędzia NSA Joanna Zdzienicka-Wiśniewska, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Marzena Cybulska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 4 lipca 2017 r. sprawy ze skargi J.P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 3 stycznia 2017 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2010 rok oddala skargę.

Uzasadnienie

1. Zaskarżoną decyzją z dnia 3 stycznia 2017 r. Dyrektor Izby Skarbowej (dalej jako "Dyrektor IS"), działając na podstawie przepisów art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2015 r. poz. 613 ze zm. - dalej jako "O.p.") oraz art. 9 ust. 1, art. 14 ust. 1, art. 22 ust. 1, art. 23 ust. 1 pkt 10 i art. 24a ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. nr 14 poz. 176 ze zm. - dalej jako "u.p.d.o.f."), po rozpatrzeniu odwołania J. P. (dalej jako "Skarżący") od decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej (dalej jako "Dyrektor UKS") z dnia 2 września 2016 r. określającej zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej za 2010 r. w wysokości 194.944 zł, utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji.

2. Podstawą rozstrzygnięcia był następujący stan faktyczny i prawny:

2.1. Po przeprowadzeniu postępowania kontrolnego, decyzją z dnia 9 lipca 2014 r. Dyrektor UKS określił Skarżącemu zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2010 r. w wysokości 314.983 zł.

Pismem z dnia 11 sierpnia 2014 r. Skarżący złożył odwołanie od tej decyzji, wnosząc o jej uchylenie w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji lub uchylenie jej w całości i umorzenie postępowania.

Decyzją z dnia 2 marca 2015 r. Dyrektor IS uchylił w/w decyzję Dyrektora UKS i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez ten organ, wskazując, że rozstrzygnięcie sprawy wymaga uprzedniego przeprowadzenia postępowania dowodowego w znacznej części.