Wyrok WSA w Krakowie z dnia 6 czerwca 2017 r., sygn. I SA/Kr 361/17

Interpretacje podatkowe

|Sygn. akt I SA/Kr 361/17 | [pic] W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 6 czerwca 2017 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Wiesław Kuśnierz, Sędziowie: WSA Grażyna Firek, WSA Piotr Głowacki (spr.), Protokolant: specjalista Bożena Piątek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 czerwca 2017 r., sprawy ze skargi Przedsiębiorstwa I. Spółka Jawna R. K. W. R. w B. na interpretację indywidualną Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 19 stycznia 2017 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych I. uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną, II. zasądza od Szefa Krajowej Administracji Skarbowej na rzecz strony skarżącej koszty postępowania w kwocie 697 zł (sześćset dziewięćdziesiąt siedem złotych).

Uzasadnienie

Pismem z dnia 20 października 2016 r. Przedsiębiorstwo "I" Spółka Jawna "R" K.W. "R" z/s. w B. złożyło wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z wypłatą świadczenia rozłąkowego oraz finansowaniem noclegów pracownikom oddelegowanym do pracy w kraju i za granicą.

We wniosku zostało przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest firmą specjalizującą się m.in. w realizacji prac montażowo-spawalniczych na liniach produkcyjnych w zakresie m.in. przesyłowych obiektów liniowych rurociągów, zlecanych przez podatników krajowych jak i zagranicznych. Firma zatrudnia pracowników na umowę o pracę z miejscem zatrudnienia wskazanym, jako miejsce pracy siedzibę firmy. Wnioskodawca prowadzi roboty na terenie budów krajowych oraz zagranicznych. W związku z tym wnioskodawca przyznał pracownikom świadczenie rozłąkowe za dni oddelegowania w wysokości obecnie obowiązującej diety krajowej w wysokości 30 zł za każdy dzień pracy na budowach krajowych i zagranicznych. Świadczenie to przyznano na podstawie zarządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z dnia 14 sierpnia 1990 r., ponieważ spółka prowadzi prace na terenie różnych budów w zależności od zawartych kontraktów i taką działalność obejmował Układ Zbiorowy Budownictwa. Zostało to wpisane w regulamin pracy i od tych świadczeń spółka nie odprowadza zaliczki na podatek dochodowy i ZUS, przyjmując, że świadczenia te nie podlegają opodatkowaniu. Pracownicy zatrudnieni w kraju wyrażają zgodę na czasowe przeniesienie na te budowy i w związku z tym firma rozlicza i pokrywa koszty wynajętych kwater do wysokości 500 zł/miesiąc wliczając to w koszty przedsiębiorstwa. Pracownicy zatrudnieni przez wnioskodawcę na budowach zagranicznych realizują prace na zawartych kontraktach. Wszyscy pracownicy realizujący kontrakty za granicą są zatrudnieni na umowę o pracę i jadąc na taki kontrakt otrzymują aneks do umowy o pracę ze wskazaniem konkretnego miejsca pracy i ze stawką wynagrodzenia obowiązującą podczas pracy na tym kontrakcie. Firma opłaca za tych pracowników koszty zakwaterowania i księguje to, jako koszt firmy bez opłacania składek od tych kosztów. Pracownicy na tych budowach są rozliczani na zasadach oddelegowania poprzez odliczenie od podstawy wynagrodzenia (od stawki na aneksie) iloczynu diet i dni przebywania na kontrakcie w danym okresie rozliczeniowym. Jak wynika z wyroku TK z 8 lipca 2014 r. sygn. akt K 7/13 oraz wyroku NSA z 19 września 2014 r. sygn. akt II FSK 2280/12 i wyroku NSA z 2 października 2014 r. sygn. akt II FSK 2387/12 zapewnienie zakwaterowania pracownikowi na czas wykonywania przez niego pracy nie może zostać uznane za przychód pracownika w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spółka uważa, że przyznanie świadczenia rozłąkowego oraz pokrywanie kosztów zakwaterowania pracowników podczas pracy za granicą jest prawidłowe i nie podlega opodatkowaniu.