Wyrok WSA w Lublinie z dnia 12 lutego 2014 r., sygn. I SA/Lu 1341/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Halina Chitrosz (sprawozdawca), Sędziowie WSA Krystyna Czajecka-Szpringer,, NSA Anna Kwiatek, Protokolant Asystent sędziego Anna Gilowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 12 lutego 2014 r. sprawy ze skargi M. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych ze sprzedaży nieruchomości za 2010 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] Dyrektor Izby Skarbowej po rozpatrzeniu odwołania M. K. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...] znak: [...] w sprawie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych ze sprzedaży nieruchomości za 2010 r. w kwocie 13.667 zł

W jej uzasadnieniu podano, że na podstawie aktu notarialnego Repertorium A Nr [...] z dnia 21 grudnia 2010r., skarżąca dokonała sprzedaży udziału wynoszącego 1/6 w zabudowanej nieruchomości obejmującej działkę terenu zabudowanego nr [...] o obszarze 0,0579 ha położonej w miejscowości S. uzyskując z tego tytułu przychód w łącznej kwocie 71.933 zł.

W odwołaniu, skarżąca wniosła o uchylenie w całości decyzji organu I instancji i umorzenie postępowania w sprawie, zarzucając w pierwszej kolejności naruszenie przepisu art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000, Nr 14, poz. 176 z późn. zm., zwanej dalej: "p.d.f.") poprzez jego niezastosowanie i uznanie, że w przypadku, o którym mowa w art. 12 ust. 4 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg krajowych (Dz. U. z 2010 r., Nr 102, poz. 651 ze zm., zwanej dalej: "ustawą o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg krajowych") w wyniku realizacji wniosku złożonego w trybie art. 13 ust. 3 wyżej cytowanej ustawy nie jest odpłatnym zbyciem nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie, co stanowiło także o naruszeniu art. 120 i art. 121 § 1 Ordynacji podatkowej.