Wyrok NSA z dnia 19 września 2014 r., sygn. II FSK 2280/12

Podwładni, którym szef zapewnia nocleg w trakcie oddelegowania, nie mają przychodu, jeśli jest to niezbędne, by mogli świadczyć pracę.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Tomasz Zborzyński (sprawozdawca), Sędzia NSA Tomasz Kolanowski, Sędzia NSA del. Anna Maria Świderska, Protokolant Justyna Bluszko-Biernacka, po rozpoznaniu w dniu 19 września 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej E. S.A. w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 23 maja 2012 r. sygn. akt I SA/Gl 249/12 w sprawie ze skargi E. S.A. w K. na interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 25 stycznia 2010 r. nr IBPB II/1/415-827/09/BD w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) uchyla zaskarżoną interpretację z dnia 25 stycznia 2010 r. nr IBPB II/1/415-827/09/BD, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach działającego z upoważnienia Ministra Finansów na rzecz E. S.A. w K. kwotę 777 (słownie: siedemset siedemdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę Spółki Akcyjnej E. z siedzibą w K. na interpretację indywidualną Ministra Finansów w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Stan sprawy Sąd przedstawił w sposób następujący:

We wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego skarżąca Spółka podała, że w Polsce i zagranicą prowadzi działalność w zakresie budownictwa energetycznego i przemysłowego, a jej pracownicy dotychczas świadczą pracę w ramach podróży służbowych, bez zmiany miejsca wykonywania pracy. Skarżąca rozważa wprowadzenie zasady, że jej pracownicy świadczyliby pracę na warunkach przeniesienia służbowego, trwającego od kilku dni do kilku miesięcy, a Spółka będzie im udostępniać bezpłatne miejsca noclegowe w wynajętych i opłaconych przez nią kwaterach prywatnych lub hotelach pracowniczych o różnym standardzie; czynsz za kwatery kalkulowany jest z góry ryczałtowo, bez względu na to, ile osób i w jakim okresie faktycznie skorzysta z konkretnego miejsca noclegowego. Ze względu na znaczną fluktuację pracowników uczestniczących w poszczególnych fazach prowadzonych budów, skarżąca nie będzie ewidencjonować zakresu korzystania z noclegów przez poszczególnych pracowników. Skarżąca postawiła pytanie o zasadność i sposób ustalania wysokości przychodu pracowników od opisanych świadczeń, zajmując stanowisko - z powołaniem się na art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (obecnie: Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm., dalej: u.p.d.o.f.) - że pracownicy nie będą uzyskiwać przychodu, gdyż będą to świadczenia w naturze, nie otrzymane, a jedynie pozostawione do dyspozycji, a ponadto ze względu na niemożność ustalenia kosztu wynajmu miejsca noclegowego przypadającego na konkretnego pracownika nie da się ustalić wartości przypadającego na niego świadczenia zgodnie z regułą określoną w art. 11 ust. 2a pkt 1 u.p.d.o.f.; skarżąca nie będzie zatem obowiązana, jako płatnik, do obliczania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od szacunkowej wartości udostępnionego pracownikom bezpłatnego zakwaterowania.