Wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 maja 2017 r., sygn. III SA/Wa 1969/16

Podatek dochodowy od osób prawnych

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Waldemar Śledzik (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Sławomir Kozik, sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa, Protokolant referent Piotr Niewiński, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 maja 2017 r. sprawy ze skargi P. S.A. z siedzibą w K. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 2 marca 2016 r. nr IPPB6/4510-444/15-4/AG w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych oddala skargę

Uzasadnienie

P. SA (zwany dalej: "Skarżąca", "Spółka") zwróciła się do Ministra Finansów z wnioskiem z dnia 17 grudnia 2015 r., uzupełnionym pismem z dnia 23 lutego 2016 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia wydatków związanych z korzystaniem z samochodów do kosztów uzyskania przychodów bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdów.

Skarżąca, opisując stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) wskazała, iż należy do Grupy Kapitałowej P. (dalej: "Grupa"), której głównym przedmiotem działalności jest świadczenie usług przesyłania energii elektrycznej przy zachowaniu wymaganych kryteriów bezpieczeństwa pracy Krajowego Systemu Elektroenergetycznego. W skład Grupy wchodzi Spółka jako podmiot dominujący (posiadająca 5 oddziałów terenowych), 3 spółki zależne, w których P. posiada po 100 procent kapitału zakładowego oraz 2 spółki z udziałem kapitału zagranicznego. W dniu 12 grudnia 2008 r. spółka działająca pod firmą P. S.A. (dalej: "P. C.") zawarła z firmą leasingową B. Sp. z o.o. umowę na leasing samochodów osobowych, które zostały następnie na mocy ramowej umowy najmu (sub-leasingu) z dnia 19 grudnia 2008 r. udostępnione Spółce (uprzednio działającej pod firmą P. O. S.A.). Umowa na podstawie której P. C. udostępniła samochody Spółce, spełnia warunki umowy leasingu, o której mowa w art. 17b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm., dalej: "u.p.d.o.p."), tj. umowy zawieranej na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego czasu okresu amortyzacji samochodów będących przedmiotem umowy, jednocześnie ustalona suma opłat, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług odpowiada, co najmniej wartości początkowej samochodu osobowego. W umowie między P. C. a Skarżącą, zastrzeżono ponadto, iż umowa ta zostaje zawarta na czas określony, który wynosi 48 miesięcy, tj. odpowiada w przeważającej części przewidywanemu okresowi ekonomicznej użyteczności samochodu, o którym mowa w art. 3 ust. 4 pkt 3 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r., poz. 330; dalej: "ustawa o rachunkowości"). Z kolei dotychczas samochody stanowiły składniki rzeczowego majątku trwałego spółki i jako takie zostały przyjęte do jej ewidencji księgowej. Od wartości samochodów dokonywane były również odpisy amortyzacyjne w ujęciu rachunkowym, które stanowiły rozłożone w czasie koszty działalności spółki (wpływające na wynik finansowy). Okres amortyzacji odpowiadał okresowi, na jaki została zawarta umowa (tj. 48 miesięcy).