Wyrok WSA w Warszawie z dnia 8 marca 2017 r., sygn. II SA/Wa 1167/16

Ubezpieczenie społeczne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Ewa Pisula - Dąbrowska Sędzia WSA - Sławomir Antoniuk Sędzia WSA - Stanisław Marek Pietras (spraw.) Protokolant referent-stażysta - Agnieszka Cudna po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 marca 2017 r. sprawy ze skargi H.J. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] maja 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy renty rodzinnej w drodze wyjątku - oddala skargę -

Uzasadnienie

Po rozpoznaniu wniosku skarżącej H. J. z dnia [...] maja 2014 r., Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dnia [...] października 2014 r. nr [...], działając na podstawie art. 83 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. z 2013 r., poz. 1440 ze zm.), odmówił przyznania wymienionej renty rodzinnej w drodze wyjątku. W uzasadnieniu podał, że świadczenie po zmarłym rodzicu przysługuje dzieciom na czas trwania nauki w szkole, nie dłużej jednak niż do osiągnięcia 25 roku życia, jak również dzieciom bez względu na wiek, które stały się całkowicie niezdolne do pracy w wieku przed ukończeniem 16 lat życia lub przed ukończeniem nauki w szkole przed osiągnięciem 25 lat życia. Skarżąca powyższych przesłanek nie spełniła, albowiem całkowita niezdolność do pracy powstała u niej w październiku 2002 r., tj. po ukończeniu 25 lat. Niemożność podjęcia zatrudnienia ze względu na orzeczoną całkowitą niezdolność do pracy, w ocenie organu, nie stanowi wystarczającego uzasadnienia do przyznania świadczenia w drodze wyjątku.

We wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy skarżąca wskazała, że zgodnie z orzecznictwem za szczególne okoliczności uznawane są takie zdarzenia, niezależne od danej osoby, które uniemożliwiają wypracowanie ubezpieczonemu wymaganego okresu ubezpieczenia uprawniającego do świadczenia na zasadach ogólnych. Zdarzenia te i ich skutki powodują niemożność kontynuowania zatrudnienia połączonego z opłacaniem składek na ubezpieczenie społeczne, a ich szczególny charakter i niemożność pokonania przeszkody uniemożliwiającej dalszą aktywność zawodową mogą uzasadniać przyznanie świadczenia w drodze wyjątku. W ocenie skarżącej taka sytuacja występuje w jej przypadku. Jej stan zdrowia jest na tyle poważny, iż uniemożliwia podjęcie jakiegokolwiek zatrudnienia. Nadto skarżąca podkreśliła, że żaden przepis ustawy nie stanowi, aby skarżąca spełniała przesłanki do otrzymania renty rodzinnej w normalnym trybie. To właśnie instytucja uregulowana w art. 83 ustawy daje podstawy do przyznania jej tego świadczenia.