Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 19 grudnia 2016 r., sygn. II SA/Gl 1029/16

Samorz±d terytorialny

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Matan (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Piotr Broda, Sędzia WSA Artur Żurawik, Protokolant Agnieszka Jurczak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 grudnia 2016 r. sprawy ze skargi Gminy Wilkowice na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Śląskiego z dnia 18 sierpnia 2016 r. nr NPII.4131.1.429.2016 w przedmiocie utrzymania czystości i porządku na terenie gminy 1. uchyla zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze, 2. zasądza od Gminy Wilkowice na rzecz Wojewody Śląskiego kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów sądowych.

Uzasadnienie

Wojewoda Śląski rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia 18 sierpnia 2016 r. NR NPII.4131.1.429.2016, działając na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (dalej: u.s.g.), stwierdził nieważność uchwały Nr XXIV/205/2016 Rady Gminy Wilkowice z dnia 13 lipca 2016 r. w sprawie Regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Gminy Wilkowice, w całości - jako niezgodnej z art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 13 września 1996r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (tekst jedn. Dz.U. z 2016r., poz. 250, dalej: ustawa).

W pierwszej części uzasadnienia tego rozstrzygnięcia wskazał na treść delegacji ustawowej zawartej w art. 4 ust. 2 ustawy oraz na zasady podejmowania na tej podstawie aktów prawa miejscowego.

W szczególności podkreślił, iż w przypadku regulaminu utrzymania czystości i porządku kompetencje prawotwórcze rady ograniczone zostały do ustalenia szczegółowych zasad utrzymania czystości i porządku na terenie gminy w ściśle określonym zakresie. Katalog spraw, co do których ustawodawca upoważnił radę gminy do określenia szczegółowych zasad postępowania jest bowiem zamknięty, zaś elementy wskazane w art. 4 ust. 2 ustawy mają charakter wyczerpujący. Nie jest zatem dopuszczalna wykładnia rozszerzająca prowadząca do zastosowania tego przepisu na inne kwestie, które nie zostały w nim wymienione. Ponadto, skoro regulamin ten jest aktem prawa miejscowego powinien kompleksowo regulować materię określoną w upoważnieniu. W doktrynie i judykaturze przyjmuje się, że rada gminy winna ująć w regulaminie uchwalanym na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy wszystkie sprawy wskazane w tym przepisie, a brak któregoś z wyszczególnionych w nim elementów skutkuje istotnym naruszeniem prawa.