Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 8 listopada 2016 r., sygn. I SA/Gd 1012/16

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marek Kraus, Sędziowie Sędzia WSA Janina Guść (spr.), Sędzia NSA Alicja Stępień, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Sylwia Górny, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 8 listopada 2016 r. sprawy ze skargi D. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 21 czerwca 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej w sprawie podatku od towarów i usług za miesiące od października do grudnia 2007 roku oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 21 czerwca 2016 r., po rozpatrzeniu odwołania D. M., Dyrektor Izby Skarbowej w [...] utrzymał w mocy wydaną przez ten organ decyzję z dnia 26 lutego 2016 r., odmawiającą uchylenia ostatecznej decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w [...] z dnia 2 grudnia 2013 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od października do grudnia 2007 r.

Zaskarżoną decyzję podjęto w następujących okolicznościach faktycznych

i prawnych:

Dyrektor Izby Skarbowej w [...] decyzją z dnia 2 grudnia 2013 r. utrzymał w mocy skierowaną do D. M. decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w [...] z dnia 27 czerwca 2013 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od października do grudnia 2007 r.

Podstawą wydania ww. decyzji były dokonane w toku kontroli podatkowej oraz postępowania podatkowego ustalenia organu, że podatniczce nie przysługiwało na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, odliczenie podatku naliczonego w rozliczeniu podatku od towarów i usług za miesiące od października do grudnia 2007 r. Zakwestionowane odliczenie dotyczyło faktur wystawionych przez A. P., prowadzącą działalność gospodarczą pod firmą "A" A. P. z siedzibą w G. przy ul. [...], NIP [...].

Organ I instancji w uzasadnieniu decyzji wskazał, że A. P. wskazywała jako dostawcę sprzedawanego D. M. towaru R. W., prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą "B". Firma ta okazała się firmą nieistniejącą, zatem wystawione faktury dokumentowały sprzedaż towaru nielegalnego pochodzenia. Nadto organ I instancji stwierdził, że faktury te nie odzwierciedlały zdarzeń gospodarczych pomiędzy wskazanymi w nich podmiotami gospodarczymi, bowiem objęte nimi transakcje nie zostały w rzeczywistości dokonane.