Wyrok WSA w Warszawie z dnia 21 października 2016 r., sygn. I SA/Wa 1066/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Joanna Skiba (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Tomasz Szmydt Sędzia WSA Bożena Marciniak Protokolant referent stażysta Andżelika Abramowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 października 2016 r. sprawy ze skargi W. S. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] maja 2016 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] maja 2016 r. nr [...] Minister Infrastruktury i Budownictwa, po rozpatrzeniu wniosku W. S. o ponowne rozpatrzenie sprawy rozstrzygniętej decyzją Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] marca 2015 r. nr [...] odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody [...] z dnia [...] marca 2012 r. nr [...] - utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] marca 2015 r.

W uzasadnieniu organ przedstawił następujący stan faktyczny i prawny sprawy.

Wojewoda Podkarpacki, działając na podstawie art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. Nr 133, poz. 872 ze zm.), decyzją z dnia [...] marca 2012 r. nr [...] stwierdził, że Powiat [...] nabył z mocy prawa z dniem 1 stycznia 1999 r. prawo własności części nieruchomości położonej w O., gmina R., oznaczonej jako działka nr [...] o pow. [...] ha, zajętej pod drogę publiczną powiatową nr [...] relacji [...].

Z wnioskiem o stwierdzenie nieważnosci ww. decyzji Wojewody [...] z dnia [...] marca 2012 r., wystąpił W. S.

Decyzją z dnia [...] marca 2015 r., nr [...], Minister Infrastruktury i Rozwoju odmówił stwierdzenia nieważności ww. decyzji Wojewody [...] z dnia [...] marca 2012 r.

Po rozpoznaniu wniosku W. S. o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej ww. decyzją Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] marca 2015 r. Minister stwierdził, iż kwestionowana decyzja Wojewody [...] z dnia [...] marca 2012 r. nie zawiera wady kwalifikowanej, stanowiącej przesłankę do stwierdzenia jej nieważności. W szczególności zarzucana przez skarżącego kwestia, iż akta sprawy nie mogą potwierdzać, że w dniu 31 grudnia 1998 r. przedmiotowa działka pozostawała we władaniu publicznoprawnymi i była zajęta pod drogę, nie może być oceniona jako spełniająca przesłankę z art. 156 § 1 pkt 2 Kpa. Zgodnie bowiem z tym przepisem organ administracji publicznej stwierdza nieważność decyzji, która została wydana bez podstawy prawnej lub z rażącym naruszeniem prawa, a ponadto materiał dowodowy zgromadzony przez Wojewodę Podkarpackiego wskazuje na łączne spełnienie wszystkich przesłanek warunkujących zastosowanie w sprawie art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną. Z wykazu zmian gruntowych przyjętego do zasobu w dniu 9 lutego 2010 r. pod nr [...] wynika, iż działka nr [...] powstała w wyniku podziału działki nr [...] na działki nr [...] i nr [...]. Z materiału dokumentacyjnego sprawy, a w szczególności z wypisu z rejestru gruntów wg stanu na dzień 31 grudnia 1998 r. (sporządzonego w dniu 16 listopada 2011 r. przez G. N.), wynika, iż właścicielem działki nr [...], z której wydzielono działkę nr [...] był T. O. Z kolei z odpisu księgi wieczystej nr [...] prowadzonej dla działki nr [...], właścicielem przedmiotowej nieruchomości w dniu [...] września 2011 r. był M. S. Natomiast z treści znajdujących się w aktach niniejszej sprawy sporządzonej w formie aktu notarialnego umowy o dział spadku z dnia [...] marca 2014 r. [...] oraz aktu poświadczenia dziedziczenia z dnia [...] lutego 2014 r. [...] wynika, że spadek po zmarłym w dniu [...] maja 2013 r. M. S. nabyli żona M. S. i syn W. S. Tym samym prawidłowo Wojewoda [...] stwierdził, iż przedmiotowy grunt w rzeczonej dacie (tj. w dniu 31 grudnia 1998 r.) nie stanowił własności Skarbu Państwa ani jednostki samorządu terytorialnego.