Wyrok WSA w Warszawie z dnia 22 sierpnia 2012 r., sygn. I SA/Wa 94/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marek Wroczyński (spr.) Sędziowie: WSA Gabriela Nowak WSA Maria Tarnowska Protokolant starszy sekretarz sądowy Artur Dobrowolski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 sierpnia 2012 r. sprawy ze skargi Prezydenta W. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] listopada 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę.

Uzasadnienie

Minister Infrastruktury decyzją z dnia [...] listopada 2011 r. nr [...], po rozpatrzeniu wniosku Prezydenta W. o ponowne rozpoznanie sprawy rozstrzygniętej decyzją Ministra Infrastruktury z dnia [...] lipca 2011 r. nr [...] odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody [...] z dnia [...] lipca 2007 r. nr [...] stwierdzającej nabycie przez Gminę W. z mocy prawa z dniem 1 stycznia 1999 r. prawa własności nieruchomości zajętej pod część ul. [...] w W., oznaczonej w ewidencji gruntów w obrębie ewidencyjnym [...] jako dz. ewid. nr [...] o pow. [...] m² oraz jako dz. ewid. nr [...] o pow. [...] m², stanowiącej część gruntów uregulowanych w księdze wieczystej KW [...] - utrzymał w mocy własną decyzję.

W uzasadnieniu decyzji Minister Infrastruktury podał, że Wojewoda [...], działając na podstawie art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. Nr 133, poz. 872 ze zm. - dalej jako Przepisy wprowadzające ustawy reformujące), decyzją z dnia [...] lipca 2007 r. stwierdził nabycie przez Gminę W. z mocy prawa z dniem 1 stycznia 1999 r. prawa własności w/w działek jako zajętych pod drogę publiczną.

Wnioskiem z dnia 20 maja 2008 r. Prezydent W. wystąpił o stwierdzenie nieważności decyzji z dnia [...] lipca 2007 r. jako wydanej z rażącym naruszeniem prawa wskazując, że działki nr [...] i nr [...] nie wchodziły w skład drogi publicznej.

Minister Infrastruktury decyzją z dnia [...] lipca 2011 r. odmówił stwierdzenia nieważności decyzji z dnia [...] lipca 2007 r. W uzasadnieniu podniósł, że kwestionowana decyzja została wydana w trybie art. 73 ust. 1 Przepisów wprowadzających ustawy reformujące, przy łącznym spełnieniu przesłanek w nim wymienionych tj. zajęciu nieruchomości pod drogę publiczną, pozostawaniu nieruchomości we władaniu Skarbu Państwa, bądź jednostek samorządu terytorialnego oraz braku przysługiwania prawa własności nieruchomości Skarbowi Państwa lub jednostkom samorządu terytorialnego.