Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 14 października 2016 r., sygn. II SA/Po 472/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jakub Zieliński Sędziowie Sędzia WSA Edyta Podrazik (spr.) Sędzia WSA Izabela Paluszyńska Protokolant st.sekr.sąd. Mariola Kaczmarek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 października 2016 r. sprawy ze skargi J. J. i G. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] kwietnia 2016 r. Nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie wznowienia postępowania; oddala skargę

Uzasadnienie

Pismem z dnia [...] grudnia 2014 r. J. J. i G. J. wnieśli o zwnowienie postępowania zakończonego decyzją ostateczną Burmistrza [...] nr [...] dnia [...] marca 2011 r., nr [...], w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy. Jako podstawę wznowienia wskazali na przepis art. 145 § 1 pkt 1 i 2 kpa, podnosząc, że istnieje podejrzenie popełnienia przestępstwa przez lokalnych urzędnikow przy podejmowaniu kwestionowanej decyzji i nie można wykluczyć, że dane dotyczące spełnienia przez inwestycję warunku dobrego sąsiedztwa zostały sfałszowane i odbiegają od stanu faktycznego.

Postanowieniem z dnia [...] czerwca 2015 r. Burmistrz Ś. wznowił wspomniane postępowanie na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 i 2 kpa.

Decyzją z dnia [...] września 2015 r., nr [...], Burmistrz Ś. na podstawie art. 105, art. 148 § 1, art. 150 § 1 ustawy z dnia [...] czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracji (Dz. U. z 2013 r., poz. 267 z późn. zm.) umorzył w całości jako bezprzedmiotowe postępowanie wszczęte na wniosek J. i G. J. w sprawie o wznowienie postępowania zakończonego decyzją ostateczną z nr [...] dnia [...] marca 2011 r., nr [...], w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy.

W uzasadnieniu organ I instancji wyjaśnił, że wezwał skarżących do przedstawienia dowodów potwierdzających tezę wniosku o wznowienie, a także wskazanie terminu, kiedy dowiedzieli się o okoliczności stanowiącej podstawę wznowienia. W piśmie z dnia [...] lipca 2015 r. skarżący nie udzielili jednak konkretnej odpowiedzi w kwestii wspomnianego terminu. Organ I instancji uznał za niewiarygodne wyjaśnienia skarżących, że w listopadzie 2014 r. w trakcie rozmów z postronnymi osobami skarżący dowiedzieli się, że uznaniowość i ewentualne nadużycie prawa przez pracowników organu I instancji może być nieprzypadkowa i wiązać się z osobą inwestora. Z akt sprawy wynika przy tym, że wydawane decyzje były doręczane skarżącym: (1) decyzja z dnia [...] marca 2011 r., nr [...] została doręczona w dniu [...] marca 2011 r.; (2) decyzja z dnia [...] września 2011 r., nr [...] - w dniu [...] września 2011 r.; decyzja z dnia 7 września, nr [...] - w dniu [...] września 2011 r. Tym samym należy w ocenie organu I instancji przyjąć, że skarżący mieli możliwość zapoznania się z treścią wymienionych decyzji i w ciągu miesiąca powinni byli złożyć wniosek o wznowienie postępowania. Wobec tego wniosek z dnia [...] grudnia 2014 r. został złożony z przekroczeniem terminu z art. 148 k.p.a., a dalsze prowadzenie postępowania jest bezprzedmiotowe i jako takie podlegało umorzeniu.