Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 27 października 2016 r., sygn. II SA/Ol 1210/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Glabas Sędziowie Sędzia WSA Adam Matuszak (spr.) Sędzia WSA Tadeusz Lipiński Protokolant Specjalista Małgorzata Krajewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 października 2016 r. sprawy ze skargi spółki A na postanowienie Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie wszczęcie postępowania o zmianę do akt weryfikacyjnych punktu gier I. uchyla zaskarżone postanowienie oraz utrzymane nim w mocy postanowienie organu I instancji; II. zasądza od Dyrektora Izby Celnej na rzecz skarżącej kwotę 357 zł (trzysta pięćdziesiąt siedem złotych), tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego;

Uzasadnienie

Pismem z dnia "[...]" Spółka A (dalej powoływana jako "Spółka"), zgłosiła do Naczelnika Urzędu Celnego w "[...]", zmianę do akt weryfikacyjnych w punkcie gier na automatach o niskich wygranych ‘[...]", w zakresie anulowania z akt weryfikacyjnych zgłoszenia z dnia ‘[...]", dotyczącego zawieszenia eksploatacji automatu "[...]" o nr "[..] i zgłoszenia z dnia "[...]", dotyczącego dostawienia automatu "[..]" o nr "[...]".

Postanowieniem z dnia "[...]", działający z upoważnienia Naczelnika Urzędu Celnego w "[...]", Kierownik Referatu Dozoru, odmówił wszczęcia postępowania. Organ stwierdził, że strona nie legitymuje się zezwoleniem na urządzanie gier na automatach o niskich wygranych, gdyż Dyrektor Izby Celnej decyzją z dnia "[...]" cofnął w całości decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]", którą udzielono Spółce zezwolenia na urządzanie i prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych na terenie województwa.

W zażaleniu złożonym na to postanowienie, Spółka domagała się jego uchylenia w całości. Zarzuciła, naruszenie art. 239a oraz art. 239e Ordynacji podatkowej w związku z art. 128 Ordynacji podatkowej, przez wadliwe przyjęcie, że nieostateczna decyzja cofająca zezwolenie podlega wykonaniu, które to błędne założenie narusza również zasadę trwałości decyzji ostatecznej, co w rezultacie doprowadziło Organ do błędnej konstatacji, że istniała przeszkoda do wszczęcia postępowania w sprawie zmiany akt weryfikacyjnych punktu gier na automatach o niskich wygranych, nadto art. 212 Ordynacji podatkowej przez błędną jego wykładnię polegającą na wadliwym jego przyjęciu, że organ, który nie wydał decyzji, jest związany doręczoną Stronie nieostateczną decyzją wydaną przez inny organ, co jest sprzeczne z literalnym brzmieniem przepisu.