Wyrok WSA w Lublinie z dnia 20 października 2016 r., sygn. II SA/Lu 638/16

Geodezja i kartografia

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Wieczorek-Zalewska, Sędziowie Sędzia WSA Jacek Czaja,, Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski (sprawozdawca), Protokolant Sekretarz sądowy Agata Jakimiuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 20 października 2016 r. sprawy ze skargi M. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] 2016 r., nr [...] w przedmiocie rozgraniczenia nieruchomości I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Wójta Gminy [...] z dnia [...] 2016 r., znak [...]; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] na rzecz M. S. 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Sygn. akt II SA/Lu [...]

Uzasadnienie

Decyzją z [...]. Wójt Gminy B. po rozpoznaniu wniosku M. S. o przeprowadzenie rozgraniczenia pomiędzy działkami 502, [...] i [...] położonymi w K. D., stanowiącymi własność wnioskodawcy, a działkami [...] stanowiącymi własność J. S. i działką nr [...], będącą własnością B. S., umorzył postępowanie w całości. W uzasadnieniu decyzji podano, że nie można ustalić przebiegu granicy pomiędzy działkami. Mapa ewidencyjna wykonana w skali 1 :5000 nie zawiera danych umożliwiających odtworzenie położenia punktów granicznych z dokładnością przewidzianą rozporządzeniem MSWIA, nie zwiera również innych danych np. miar liniowych, będących pomocniczymi przy ustalaniu granicy. Zarys pomiarowy zawiera dane liniowe określające szerokość działki. Pomiar granicy uwidoczniony na zarysie oparty był na fotopunktach, które nie posiadały współrzędnych, fotopunktów nie odnaleziono na gruncie. W ocenie natomiast geodety sam zarys pomiarowy nie umożliwił odtworzenia położenia punktów granicznych z wymaganą dokładnością. Może natomiast stanowić podstawę do określenia szerokości poszczególnych działek na dzień jego sporządzenia i był podstawą do złożenia w ewidencji gruntów i budynków. Z operatu wyjętego z zasobu geodezyjnego wynika, że nie można go wykorzystać do postępowaniu, ponieważ zawarty w nim podział nie został zrealizowany( nigdy nie dokonano podziału działki nr [...]), dane zawarte w szkicu wyznaczenia nie są zgodne z zarysem pomiarowym, a związki liniowe nie dowiązują go do osnowy geodezyjnej. Pomocniczy okazał się natomiast operat z podziału działki nr [...], zaewidencjonowany w PODGiK, który nie dawał jednak możliwości odtworzenia punktów granicznych z wymaganą dokładnością. Organ podał, że w odniesieniu do granic w punktach 276-277-278-279-280-281-282-283 z powodu istniejącego sporu brak jest możliwości ustalenia ostatniego spokojnego stanu posiadania, na tej natomiast podstawie ustalono przebieg granicy pomiędzy punktami 247-275 oraz 283-284-285-286-287-288-301-302-303, uznając, że jest to najbardziej prawdopodobny przebieg granicy. B. i J. S. potwierdzili taki przebieg granicy, natomiast M. S. uznał, że dokumentacja geodezyjna zawiera sprzeczne dane uniemożliwiające ustalenie przebiegu granicy i odmówił jej uznania. Skoro nie ustalono jednoznacznie ostatniego spokojnego stanu posiadania w odniesieniu do nieruchomości, strony nie zawarły ugody, spór co do przebiegu granicy nie wygasł, a dokumentacja na podstawie której ustalono przebieg granicy nie spełnia wymogów dokładnościowych przewidzianych w rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji dnia [...]. w sprawie standardów technicznych wykonywania geodezyjnych pomiarów sytuacyjnych i wysokościowych oraz opracowywania i przekazywania tych pomiarów do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, postępowanie należało umorzyć i sprawę przekazać do sądu.