Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 5 października 2016 r., sygn. II SA/Gd 232/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Krzysztofowicz Sędziowie: Sędzia WSA Jolanta Górska Sędzia WSA Mariola Jaroszewska (spr.) Protokolant Asystent sędziego Krzysztof Pobojewski po rozpoznaniu w dniu 5 października 2016 r. w Gdańsku na rozprawie sprawy ze skargi J. M. na uchwałę Rady Gminy Pszczółki z dnia 12 listopada 2009 r. nr XXXI/283/09 w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego fragmentu obrębu geodezyjnego Kolnik, Gmina Pszczółki stwierdza nieważność podpunktu 5.8 w całości oraz podpunktu 6.2 w części obejmującej ciąg słów: "oraz w uzgodnieniu z właściwym Konserwatorem Zabytków" Karty Terenu numer 1 zaskarżonej uchwały.

Uzasadnienie

J. M. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na uchwałę Nr XXXI/283/09 Rady Gminy z dnia 12 listopada 2009 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego fragmentu obrębu geodezyjnego K., Gmina P. Skarżący domaga się stwierdzenia nieważności powyższej uchwały w zakresie § 7, karta terenu nr 1, pkt 5.8. - w całości oraz § 7, karta terenu nr 1, pkt 6.2. - w części obejmującej ciąg słów "oraz w uzgodnieniu z właściwym Konserwatorem Zabytków".

Zgodnie z zaskarżonymi postanowieniami uchwały o planie w § 7 karta terenu nr 1 pkt 5 "Zasady ochrony środowiska, przyrody i krajobrazu kulturowego" ppkt 5.8., ustalono, że cenny starodrzew podlega ochronie, wszelka działalność związana z gospodarką drzewostanem podlega uzgodnieniu z Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków. Postanowienie § 7 planu karta terenu nr 1 pkt 6 "Zasady ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytków oraz dóbr kultury współczesnej" ppkt 6.2. stanowi, że wszelkie działania inwestycyjne w obrębie ochrony konserwatorskiej należy realizować w nawiązaniu do historycznego układu ruralistycznego oraz w uzgodnieniu z właściwym Konserwatorem Zabytków.

Z uzasadnienia skargi wynika, że skarżący jako właściciel działki nr [...] położonej w miejscowości K. naruszenia interesu prawnego upatruje w ograniczeniu swoich uprawnień właścicielskich poprzez: