Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 27 września 2016 r., sygn. II SA/Ol 698/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janina Kosowska Sędziowie Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk (spr.) Sędzia WSA Piotr Chybicki Protokolant specjalista Jakub Borowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 września 2016 r. sprawy ze skargi Wojewody Warmińsko-Mazurskiego na uchwałę Rady Miejskiej w Miłomłynie z dnia 11 marca 2016 r., Nr XXI/117/2016 w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla części miasta Miłomłyn oraz dla fragmentu obrębu Tarda w Gminie Miłomłyn stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały Rady Miejskiej w Miłomłynie w zakresie: - § 3 pkt 10, 11 i 14, § 9 ust. 4, § 9 ust. 6, § 9 ust. 7 pkt 1 i pkt 2, § 9 ust. 10 pkt 2, § 9 ust. 7 pkt 3, § 9 ust. 7 pkt 4, § 9 ust. 7 pkt 5, § 9 ust. 8 pkt 3c, § 9 ust. 10 pkt 1, § 9 ust. 10 pkt 3, § 13 ust. 2, § 13 ust. 7 pkt 4 a, § 13 ust. 7 pkt 20 a.

Uzasadnienie

Z przekazanych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie akt sprawy wynika, że pismem z dnia 25 kwietnia 2016 r. Wojewoda wywiódł skargę na uchwałę nr XXI/117/2016 Rady Miejskiej w Miłomłynie z dnia 11 marca 2016 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla części miasta Miłomłyn oraz dla fragmentu obrębu Tarda w Gminie Miłomłyn. W złożonej skardze skarżący wniósł o stwierdzenie nieważności § 3 pkt 14, § 9 ust. 4, ust. 6, ust. 7 pkt 1, pkt 2, pkt 3, pkt 4 i pkt 5, ust. 8 pkt 3c, ust. 10 pkt 1, pkt 2 i pkt 3 oraz § 13 ust. 2 i ust. 7 pkt 4a i ust 7 pkt 20a tej uchwały podnosząc, że Rada Miejska w Miłomłynie w zapisach tych zdefiniowała pojęcie intensywności zabudowy w sposób odmienny niż czyni to ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz zawarła w nich uregulowania, które zawierają powtórzenia i modyfikacje zapisów aktów wyższego rzędu i regulacje o charakterze informacyjnym, co jest niedopuszczalne w aktach prawa miejscowego. Według skarżącego ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego ujmowane być mają w formie nakazów, zakazów, dopuszczeń i ograniczeń w zagospodarowaniu terenu, gdyż plan miejscowy nie jest aktem, w którym zamieszcza się informacje, zalecenia, czy też innego rodzaju niewiążące sugestie dla właścicieli nieruchomości bądź potencjalnych inwestorów.