Wyrok WSA w Lublinie z dnia 20 września 2016 r., sygn. I SA/Lu 131/16

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Fita Sędziowie WSA Wiesława Achrymowicz WSA Monika Kazubińska-Kręcisz (sprawozdawca) Protokolant Referent stażysta Paweł Kobylarz po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 16 września 2016 r. sprawy ze skargi G. z siedzibą w L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2010 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. odstępuje w całości od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania na rzecz G. z siedzibą w L..

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze, po rozpatrzeniu odwołania A. Spółki z o.o. z siedzibą w L. od decyzji Prezydenta Miasta L. z dnia [...] o nr [...] w sprawie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2010 r. w wysokości [...] zł, utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.

Z uzasadnienia wynika, że postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2013 roku, organ podatkowy I instancji wszczął postępowanie w przedmiocie określenia Spółce wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2010 rok. Decyzją z dnia [...] roku Nr [...] Prezydent Miasta L. określił Spółce wysokość zobowiązania podatkowego z tytułu podatku od nieruchomości za 2010 rok w kwocie [...] zł.

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji organ I instancji wskazał, że podatnik składając deklarację na podatek od nieruchomości za 2010 rok nie uwzględnił znajdujących się na nieruchomości przy ulicy T. obiektów budowlanych w postaci wiaty, w której usytuowane są stanowiska do mycia pojazdów wraz z instalacjami i urządzeniami, konstrukcji stalowych reklamowych, myjni SB-C oraz przyłączy, spełniających definicję budowli w rozumieniu ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Sporną kwestią w postępowaniu przed organem podatkowym była kwalifikacja tych obiektów. Biorąc pod uwagę zgromadzony materiał dowodowy, w tym wywołane w toku postępowania dwie opinie biegłych, organ I instancji uznał obiekt samoobsługowej myjni bezdotykowej położonej w L. przy ulicy T. za budowlę, której wszystkie połączone elementy, tj. obiekt kontenerowy, wiata wraz z jezdnią i przyłączami, stanowi całość techniczno- użytkową i przyjął za podstawę opodatkowania wartość wynikającą z dokumentów przedłożonych przez Spółkę w trakcie prowadzonego postępowania kontrolnego w kwocie [...] zł. Podkreślił, że myjnia bezdotykowa, będąca przedmiotem opodatkowania, posadowiona jest na płytach żelbetowych, które zgodnie z opinią biegłych nie stanowią fundamentu.