Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 14 lipca 2016 r., sygn. I SA/Gl 46/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Madej, Sędziowie WSA Bożena Pindel (spr.), Bożena Suleja-Klimczyk, Protokolant Paulina Nowak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 lipca 2016 r. sprawy ze skargi A S.A. w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2010 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] r., nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K., działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.; dalej: O.p.) - po rozpoznaniu odwołania wniesionego przez podatnika A SA z siedzibą w W. (dalej: Spółka lub skarżąca) od decyzji Wójta Gminy J. z dnia [...] r. nr [...] określającej podatnikowi wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2010 r. w kwocie [...] zł - utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.

SKO ustaliło następujący stan faktyczny.

Postanowieniem z dnia [...] r. organ I instancji wszczął postępowanie podatkowe w sprawie określenia Spółce wysokości zobowiązania podatkowego podatku od nieruchomości za 2010 r. Decyzją z dnia [...] r. określił Spółce wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2010 r. w kwocie [...] zł. Zobowiązanie podatkowe wyliczone przez podatnika w deklaracji podatkowej powiększył o kwotę podatku wyliczoną proporcjonalnie za okres 7 miesięcy od budowli o wartości [...] zł (tj. kwoty odpowiadającej różnicy pomiędzy wartością budowli deklarowaną w 2007 i w 2008 r.) przyjętej, jako wartość linii kablowych położonych w kanalizacji kablowej.

W odwołaniu Spółka zarzuciła decyzji naruszenie art. 122, art. 187 § 1 i art. 193 § 1 O.p. w związku z art. 2 ust. 1 pkt 31 art. 4 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych z powodu nieprzeprowadzenia dowodu z ewidencji środków trwałych Spółki w celu ustalenia stanu faktycznego sprawy w zakresie stanu i wartości obiektów podlegających opodatkowaniu. Zdaniem Spółki organ nie był uprawniony do dokonania ustaleń na podstawie deklaracji podatkowych za lata wcześniejsze. Ponadto zarzucono pominięcie wartość linii telekomunikacyjnych wykazaną pismem z dnia 9 kwietnia 2015 r. Dalej zarzuciła decyzji naruszenie art. 210 § 4 O.p. wskazując na szczątkowe uzasadnienie decyzji będące konsekwencją nieprzeprowadzenia postępowania dowodowego. W szczególności zarzuciła, że organ wskazując linie kablowe położone w kanalizacji kablowej jako przedmiot opodatkowania nie uwzględnił, że od lutego 2009 r. inny podmiot jest właścicielem kanalizacji a inny linii kablowych, wskutek czego brak jest podatnika - właściciela całości techniczno-użytkowej w postaci kanalizacji i umieszczonych w niej kabli.