Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 6 lipca 2016 r., sygn. I SA/Po 2138/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Wolna-Kubicka Sędziowie Sędzia WSA Izabela Kucznerowicz (spr.) Sędzia WSA Aleksandra Kiersnowska-Tylewicz Protokolant: st. sekr. sąd. Joanna Świdłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 lipca 2016 r. sprawy ze skargi [...]sp. z o.o. w [...] na decyzję Dyrektora Izby Celnej w [...] z dnia [...]r., nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automatach poza kasynem gry oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] maja 2015 r. nr [...] Naczelnik Urzędu Celnego w [...] wymierzył [...] Sp. z o.o. z siedzibą w [...] (dalej: spółka, skarżąca) karę pieniężną w kwocie [...] zł z tytułu urządzania gier na automatach [...] nr ser. [...] oraz [...] nr ser. [...], poza kasynem gry.

W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że funkcjonariusze celni w dniu [...] czerwca 2012 r., w toku czynności kontrolnych przeprowadzonych w lokalu o nazwie [...] w [...] należącym do [...] ustalili, że znajdują się tam dwa automaty do gry o nazwie [...] nr ser. [...] oraz [...] nr ser. [...], przypominające wyglądem automat, na którym urządza się gry na automatach w rozumieniu ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (t.j. Dz. U. 2009 r., Nr 201, poz. 1540 ze zm. - dalej: "u.g.h."). Stwierdzono, że właściciel lokalu [...] nie posiada zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach. Przeprowadzony eksperyment potwierdził, że gry oferowane na ww. urządzeniach są grami na automatach w rozumieniu u.g.h., urządzanymi z naruszeniem przepisów tej ustawy.

Na podstawie naklejek o treści: "[...]" Sp. z o.o., ul. [...], znajdujących się na obudowach automatów oraz umowy o wspólnym przedsięwzięciu z dnia [...] lipca 2011 r. ustalone zostało, iż ww. urządzenia należą do skarżącej Spółki. Z treści umowy wynikało też, że [...], prowadząca działalność gospodarczą w lokalu o nazwie [...]", określony w umowie jako "Partner I" oraz Sp. z o. o. "[...]" (w umowie "Partner II") zamierzają prowadzić wspólne przedsięwzięcie oraz osiągać dochody w zakresie poszerzenia oferty dla klientów Partnera I przy pomocy wspólnej eksploatacji urządzeń do gier rozrywkowych Spółki. Ponadto w § 2 ww. umowy strony postanowiły, iż dochody ze wspólnej eksploatacji urządzeń do gier rozrywkowych w ramach realizacji wspólnego przedsięwzięcia będą przez strony dzielone wg zasady: "partner I, z tytułu wspólnej eksploatacji urządzeń, będzie wypłacać partnerowi II od chwili uruchomienia urządzeń do gier rozrywkowych miesięczną opłatę ryczałtową (...) w wysokości brutto (z uwzględnieniem VAT): [...] złotych za jedno urządzenie za każdy miesiąc trwania umowy (...)".