Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 1 lipca 2016 r., sygn. IV SA/Gl 101/16

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Szczepan Prax Sędziowie Sędzia WSA Beata Kalaga - Gajewska (spr.) Sędzia WSA Małgorzata Walentek Protokolant specjalista Magdalena Kurpis po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 lipca 2016 r. sprawy ze skargi K.R. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pieniężnego z tytułu pracy przymusowej oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] nr [...] Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, na podstawie art. 2 pkt 1 i 2 oraz art. 4 ust. 1, 2 i 4 ustawy z dnia 31 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym

w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (t. j. Dz. U. z 2014 r., poz. 1001, dalej w skrócie: "ustawa"), odmówił K. R. (dalej skarżący) przyznania uprawnienia pieniężnego, określonego w tej ustawie. W motywach uzasadnienia organ wskazał, że skarżący w dniu 12 listopada 2015 r. złożył wniosek o przyznanie uprawnień do świadczenia pieniężnego. Jednak nie może on być uwzględniony, bowiem art. 2 pkt 2 ustawy stanowi, że represją w rozumieniu ustawy jest deportacja (wywiezienie) do pracy przymusowej na okres co najmniej 6 miesięcy w granicach terytorium państwa polskiego sprzed dnia 1 września 1939 r. lub z tego terytorium na terytorium:

- III Rzeszy i terenów przez nią okupowanych w okresie wojny w latach 1939- 1945,

- Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i terenów przez niego okupowanych w okresie od dnia 17 września 1939 r. do dnia 5 lutego 1946 r. oraz po tym okresie do końca 1948 r. z terytorium państwa polskiego w jego obecnych granicach. Zdaniem organu, skarżący nie został wywieziony do pracy przymusowej na okres co najmniej 6 miesięcy, bowiem z akt sprawy wynika, że w lipcu 1944 r. został zatrudniony do pracy przy kopaniu okopów w pobliżu i w miejscu stałego zamieszkania wówczas uległ wypadkowi, co zostało potwierdzone przez świadków.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00