Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 16 czerwca 2016 r., sygn. II SA/Ol 460/16

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Glabas Sędziowie Sędzia WSA Ewa Osipuk (spr.) Sędzia WSA Piotr Chybicki Protokolant Specjalista Małgorzata Krajewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 czerwca 2016 r. sprawy ze skargi spółki A na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie przedłużenia zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych oddala skargę.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Celnej w "[...]", zaskarżoną decyzją z 11 października 2013 r. utrzymał w mocy własną decyzję z 18 lipca 2013r., w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie przedłużenia zezwolenia na prowadzenie działalności

zakresie gier na automatach o niskich wygranych na terenie województwa "[...]".

W uzasadnieniu decyzji, organ odwoławczy przedstawił przebieg postępowania, z którego wynika, że Dyrektor Izby Skarbowej w "[...]", decyzją z dnia 20 września 2004 r. udzielił zezwolenia "[...]", powoływanej dalej jako: Spółka, na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych w 28 punktach gier zlokalizowanych na terenie województwa "[...]". Zezwolenie zostało wydane na okres 6. lat, tj. do dnia 20 września 2010 r. Wnioskiem z dnia 25 listopada 2009 r., Spółka wystąpiła do Dyrektora Izby Celnej w "[...]" o przedłużenie posiadanego zezwolenia na okres kolejnych 6 lat. Po rozpoznaniu tego wniosku, Dyrektor Izby Celnej w "[...]", decyzją z dnia

1 marca 2010 r., umorzył postępowanie w sprawie przedłużenia posiadanego zezwolenia. Decyzja ta, po rozpoznaniu odwołania Spółki, została utrzymana w mocy przez organ odwoławczy decyzją z dnia 7 maja 2010 r. Następnie, wyrokiem z dnia

28 września 2013 r. (sygn. akt II SA/Ol 596/10), Wojewódzki Sąd Administracyjny

w Olsztynie oddalił skargę Spółki, natomiast Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem

z dnia 20 lutego 2013 r. (sygn. akt II GSK 1753/12), uchylił ww. wyrok WSA w Olsztynie oraz uchylił decyzję Dyrektora Izby Celnej w "[...]" z dnia 7 maja 2010 r., jak również decyzję ją poprzedzającą. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Sąd podniósł, że wydanie decyzji przez organy celne winno korespondować z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) w połączonych sprawach C-213/11,