Wyrok WSA w Warszawie z dnia 13 maja 2016 r., sygn. III SA/Wa 1511/15

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Bożena Dziełak (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA del. Dariusz Kurkiewicz, sędzia WSA Alojzy Skrodzki, Protokolant st. sekr. sąd. Anna Kurdej, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 maja 2016 r. sprawy ze skargi W.S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] kwietnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2007 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z [...] czerwca 2012 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. ("Dyrektor UKS") określił Skarżącemu - W.S., zobowiązania w podatku od towarów i usług za miesiące od lutego do sierpnia 2007 r. i od października do grudnia 2007 r. oraz nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny miesiąc za styczeń i wrzesień 2007 r.

Skarżący pod firmą "S." prowadził działalność gospodarczą, której faktycznym przedmiotem było świadczenie usług transportowych w zakresie przewozu towarów na terenie kraju i za granicą.

Ustalono, że Skarżący nieprawidłowo określał moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu usług transportowych, co skutkowało zaniżeniem podatku należnego w styczniu, maju, czerwcu, październiku, listopadzie i grudniu 2007 r. oraz zawyżeniem podatku należnego w lutym, marcu, kwietniu lipcu, sierpniu i wrześniu 2007 r.

Zdaniem Dyrektora UKS, Skarżący niezasadnie odliczył podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących zakup oleju napędowego, wystawionych przez P. sp. z o.o. ("P."), ponieważ transakcje te nie miały miejsca. Na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) - dalej: "u.p.t.u.", faktury te nie stanowiły podstawy do odliczenia podatku naliczonego.

P. nie mogła dokonać dostaw na rzecz Skarżącego, ponieważ dostawcami tej spółki miały być głównie O. ("O.") oraz A. sp. z o.o. ("A."), które w rzeczywistości nie prowadziły działalności gospodarczej, a zajmowały się wystawianiem tzw. pustych faktur sprzedaży paliw. Dostawcą paliwa była także firma M. ("M."), która wystawiła na rzecz P. cztery faktury sprzedaży. W ocenie Organu kontroli skarbowej P. pełniła w łańcuchu podmiotów powiązanych, legalizujących fikcyjne faktury VAT, rolę podobną do pełnionej przez O. i A..