Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 18 maja 2016 r., sygn. I SA/Gl 1430/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wojciech Organiściak, Sędziowie WSA Bożena Pindel (spr.), Anna Tyszkiewicz-Ziętek, , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 18 maja 2016 r. sprawy ze skargi A S.A. w K. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności w sprawie podatku od nieruchomości za 2012 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. zaskarżonym postanowieniem z dnia [...], nr [...], działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 i art. 239 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.), następnie oznaczanej w skrócie: O.p. po rozpatrzeniu zażalenia podatnika A S.A. w K. (dalej: Spółka), utrzymało w mocy postanowienie Burmistrza Miasta P. z dnia [...] nr [...], którym organ ten nadał rygor natychmiastowej wykonalności nieostatecznej decyzji z dnia [...], nr [...]Decyzją tą określono podatnikowi zobowiązanie podatkowe w podatku od nieruchomości za 2012 r. w kwocie [...]zł.

W motywach zaskarżonego rozstrzygnięcia organ odwoławczy powołał przepis art. 239a oraz art. 239b § 1 i § 2 O.p. Podkreślił przy tym, że uprawdopodobnienie jest środkiem zastępczym dowodu w znaczeniu ścisłym, który nie daje pewności, lecz tylko prawdopodobieństwo twierdzenia o jakimś fakcie. Jest to zatem środek zwolniony od ścisłych formalności dowodowych. Błędne jest tym samym utożsamianie przesłanki uprawdopodobnienia niewykonania zobowiązania w określonym terminie z udowodnieniem tej okoliczności. Dopuszczalne jest zatem stosowanie przez organ podatkowy domniemań faktycznych mających wsparcie w materiale dowodowym, zasadach logiki i doświadczenia życiowego. Stanowisko to poparł wyrok NSA z dnia 7 lutego 2012 r., sygn. akt I GSK 799/10.